SEVGİ, insanı bir şeye veya bir kişiye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygudur. Sevgi yalın anlamıyla bir duygu ve heyecan türüdür. Sevgi, hiçbir karşılık beklemeden olağanüstü bir duygunun adıdır. Sevgi hepimizi birbirine bağlayan bir tutkal gibidir. Bakmayı bilirsek, yaşayan her canlının gözlerinde sevgiyi görebiliriz. Evrenin her noktasına tüm canlılardan yayıldığını hissedebiliriz. Sevgi, hiç kimse tarafından dayatılmamış olan doğal bir davranıştır. Sevgi, bir beklenti olamadan verilir.
“Sevgi insana kendi özünü geri verir. Bir bireyin gerçek yürekliliği sadece sevgi ortaya çıktığında test edilebilir. Sevgi kendini tanımak için de çok hayatidir. Sevgisi ve empatisi olmayan bir insan narsisttir. Narsist (özsever) bir birey yalnız kendini bilir. Bu durumdaki kişi kendi yansımasını göreceği bir aynaya sahip olmayacaktır. İlişki bir aynadır ve sevgi ne kadar safsa, sevgi ne kadar derinse ayna da o kadar temiz olacaktır.”
“İnsanın gerçek güzelliği içten gelendir. Gerçek güzellik, içten gelerek yüzümüzü aydınlatan ışıkla ilgilidir. İçten dışa doğru gelişmeye başlarız. Düşüncelerimizi değiştirerek, seçimlerimizi değiştiririz. Seçimlerimizi değiştirerek yaşamımızı değiştiririz. İnsan yaşamındaki fark edilmesi gereken en önemli nokta kimsenin dört dörtlük olmadığıdır. Sevdiklerimizin gözünde bir sevgiyi görmemizin tek yolu sadece kendimizi çok sevmektir. Çünkü ancak bunu başarabilen bir insan başkalarına koşulsuz sevgi vermeye başlayabilir.” Bunu başarmadan başkalarına verebileceğimiz bir şey yoktur. “Birilerine olan kininizi bitirip affettiğinizde, aslında kendiniz olan bir parçanızı affedersiniz. Bütünlük, birlik yolunda eksik olan bir parçanıza kavuşmuş olursunuz. Bu nedenle içinize huzur esintisi dolar.”
Her insan, kendi düşünceleri, seçimleri ve kararları sonucunda kendi yaşamını biçimlendirir. İnsanlar sadece biz istediğimiz için değişmez. Biz sadece kendi düşüncelerimizi değiştirebiliriz. Olumlu düşüncelerimiz etrafımıza yaydığımız ışığı da olumlu yönde etkileyeceği için ancak bu şekilde onların bize karşı olumlu yönde değiştiğini görebiliriz.
“Sevgi sana egon olmayan bir şeyle uyumlu olmanın ilk deneyimini sağlar. Sevgi sana hiçbir zaman senin egonun bir parçası olmamış birisi ile uyum içinde olma dersini verir. Sevgi başkaları tarafından dayatılmamış olan doğal olgudur. İlk sevgi halkası bireyin kendi etrafında olmalıdır. Kişi kendi ruhunu ve kendi bütünlüğünü sevmelidir”. Sevgisiz bir yaşam düşünülemez. Bireyi olgunlaştıran sevgidir. Birey sevginin dışında kalamaz
Bu noktada yazımıza bir şiirimle devam edeceğim.
SEVGİYİ PAYLAŞMAK
Yalın dostlukların oluşturduğu
Sevginin,
Yıllarla birlikte içtenliği gelişir
Sevgi, saygı ile birleşince
Sevmek daha da güzelleşir,
Kardeşim.
Sevgi paylaştıkça büyür,
Büyüdükçe derinleşir.
Olgunlaşarak sevince
Yaşamın akışı ne güzeldir,
Kardeşim.
İnsan sağlığında görmek istemez
Yaşamın kıyısından dönünce anlar,
Sevmeyi, sevilmeyi
ve
sevgiyi yüceltmeyi!
Fikri Akdeniz, 03.12.2014
Dostça kalın!.... (DEVAM EDECEK)
