Günümüzde gizli kapaklı bir şey kalmadı.
Teknoloji her şeyi açığa çıkardı.
Yenilen-içilenler anlatıldı, yatak odalarına girildi.
Bu yozlaşma ve ahlaksızlık neyin nesi?
Soran tek bir kişi bile kalmadı.
Bir yerlere gidip gelene eski insanlar sorardı.
“Yediğin içtiğin senin olsun, gezip gördüklerini anlat.
Falanca kişiyi gördün mü, iyi miydi?
O iyi adamdır, ekmeği yenilir suyu içilir.” derdi.
Aşırı köyden gelen de anlatırdı.
Dereleri var, balık dolu
Yaylaları var, kekik kokulu
Meraları yemyeşil, kuzular meleşir.
O adam iyidir, kendi yağınla kavrulur.
Çayını kahvesini içtik, hoş sohbet ettik.
Hepinize de tek tek selam söyledi.
“Ölümlü dünya kimseye kalmaz, yaşarken birbirimizle daha sık görüşelim” dedi.
Demek ki herkesin yemeği yenilmez suyu içilmezmiş.
Herkesle aynı sofraya oturulmaz, iş ortaklığı yapılmazmış.
Bırakın yemeği içmeyi ayni kaba bile sıçılmazmış.
Eskiler “onunla yarıya altın sayılmaz.” demiş.
Bulduğun altını “gel sayalım yarısı senin olsun” desen,
“Olmaz, hepsi benim olsun” diyerek seni öldürürmüş.
Eskiden fakirdik, şimdi zengin olduk.
Maddenin/paranın ilahlaştırıldığı yerlerde kalmadı ahlak.
Sır yoktur, orada varsa yozlaşma ve ahlaksızlık.
Herkese ders olsun,
Mana yoksa, bulunmaz sır taşıyacak.
Keşke eskisi gibi manen zengin madden fakir olsak.
Dindar iken nur yüzlüydük, saygı gördük.
Dinci olunca kokoya, beyaz peynire bulaştık.
Yeşilleri cebe indirdik, kumarla tanıştık.
Siyasetçisi dincisi, topçusu medyası, türkücüsü hep birlikte mafyalaştık.
Sokağa baksan, herkes cennetlik Müslüm.
Şalvarlısı poturlusu, kapalısı türbanlısı
Hepsi lüks içinde, bol paralı.
Görgüsüzlük, sonradan görmeliğin dincilik oldu makyajı
Şan şöhret, arsızlık doymazlık bunlarda boy saldı.
