Çağımızın en büyük felaketi korona sınavında bir yılı geride bıraktık.
Geçen yüzyılın küresel salgını İspanyol gribi, dünya nüfusunun dörtte birini etkilemiş 50 milyondan fazla can almıştı.
Korona Pandemisi tüm coğrafyalarda milliyet, din, ırk, renk ve sınır tanımayan ölümcül tahribatını şiddetini arttırarak sürdürmekte.
Halen artçı dalgalarıyla baş etmeye çalıştığımız salgının kendisini sıfırlaması için uzun bir zamana ihtiyaç duyulacağı anlaşılmaktadır.
Tarih, bu badireyi sadece yarattığı sağlık, toplumsal psikoloji ve ekonomik yıkımlarla değil siyasi yapılanmalarda bırakacağı derin izleriyle de not edecektir.
UMUTSUZLUK
Kitlesel ölümleri çağrıştıran çaresizlik ve adeta sanal elektronik kelepçelerle evlerinde yoğun bakım koşullarına itilen insanlık gelecek kaygısı ile boğuşmaktadır.
Bu kaygı, ekonomik çöküş, kıtlık, açlık, iklim felaketleri, toplumsal psikolojik ve siyasal daralmalar zinciri ile daha bir derinleşmektedir.
***
Geçmişin büyük salgınları küresel ekonomik, sosyal ve siyasi düzenleri yeniden şekillendirmiştir.
Sessiz kitleler, yaşama hakkı söz konusu olduğunda, hayata tutunmak için itirazlarının dozunu yükseltmektedir.
Nitekim salgının önlenmesine yönelik tedbirleri başarılı bulunan bir kaç ülke bir yana bırakılırsa, mevcut yönetimlerin genel olarak ciddi eleştiri ve sivil itaatsizlik hareketlerine maruz kaldığı bir vakadır.
YANLIŞLAR
Pandemi ile mücadele sürecinde mali kaynak, tıbbi malzeme ve bilgi eksikliklerinin yanı sıra krizin atlatılmasındaki yönetim hataları, lider inatlaşmaları ve uluslararası rekabet de kitleleri çileden çıkaran unsurlardır.
Virüsün kaynağının tespiti dahil tedavi yöntemleri, maske, hijyen, sağlık bakımı ve aşı hizmetlerinde yaşanan ihmaller, kritik itirazlara ve hayati tartışmalara yol açmıştır.
Komplo teorilerinden de beslenen bir çaresizliği yaşayan toplumlar, güven duyamadığı iktidarlara öfke duyarken psikolojik çıkmazlar içinde umutsuzluğu daha derinden hissetmeye başlamıştır.
Burada yapılan başka bir yanlışlık da, sadece kendimizi kurtaracağımız çözümlerin küresel bir salgını önleyemeyeceğidir. Üstesinden geldiğimizi sandığımız Pandemi, sağlık bakım olanakları kısıtlı kırılgan kitleler ve coğrafyalar üzerinden bumerang gibi dönüp bizi yeniden vurabilecektir.
Nüfusu bir milyarı aşan az gelişmiş Afrika coğrafyası ile sığınmacı statüsünde hayata tutunmaya çalışan, sayıları 100 milyona ulaşan sahipsiz mülteci topluluklar patlamaya hazır yeni Pandemi kaynaklarıdır.
DEĞİŞİM
Hayat akışında artık hiç bir şey eskisi gibi değildir. Salgın atlatıldığında bilinen eskiye dönüşün mümkün olamayacağı da keza hissedilmekte, Pandemi sonrası yeni iklimin, insani değerleri öne çıkaran bir dönemi başlatması muhtemel görünmektedir.
Sorgulanamayan, emredici yönetimler yerini giderek daha özgürlükçü eğilimlere bırakırken, daha toplumcu düzenlerin öne çıkması, mevcut rejimlerin ve uluslararası hiyerarşik yapılanmanın değişimi kaçınılmaz olacaktır.
Kitlelerin böyle bir çaresizliğe bir daha düşmemek için sözünün dinlendiği sistemleri tercih etmesi yeni bir küresel sosyo-politik düzene yeşil ışık yakacaktır.
Pandeminin yarattığı umutsuzluk küresel çapta yükseliştedir. Tüm değerlerin önüne geçen varoluş endişesi artık hiçbir şeyin eskisi gibi devam edemeyeceği anlayışını güçlendirmektedir.
