Geçen aylarda kaybettiğimiz İngilizlerin Türkiye uzmanı gazeteci, tarihçi, fikir adamı David Barchard, Türkleri, Türkiye’yi tanıyan, anlayan uluslararası krizlerde yalnız kaldığımızı hissettiğimiz zamanlarda bize destek çıkan, tanıtım çabalarımıza emeği geçen bir dostumuzdu.
Türkiye çalışmaları için çok sayıda diplomatımızla yakın mesai yapmıştı, güvenilen, sevilen, sayılan bir şahsiyetti.
Oxford eğitimliydi, Osmanlı tarihi, antik Anadolu, modern Türkiye ve Türkiye-AB ilişkilerinde derin bilgisi ile bir dönem Bilkent Üniversitesinin en üretken eğitimcilerinden biriydi.
Türkiye konulu çok sayıda eseri arasındaki "The Rebirth of Southeast Anatolia: Land of the Lakes" başlıklı çalışmasıyla, karış karış gezdiği Güneydoğu Anadolu bölgesinin dünya çapında tanıtımına önemli katkı sağlamıştı.
Prestijli Cornucopia dergisinin sürekli yazarlarındandı.
***
Londra Büyükelçiliğimizle çalışmaları sırasında yakın mesai içinde olduğu Büyükelçiliğimiz görevlisi Aysun Aka Kırdar’ın, bir dostun arkasından kaleme aldığı samimi mektubunu teşekkürlerimizle burada sizlerle paylaşmak istiyorum:
DAVID BARCHARD (1947- 25 Aralık 2020)
David Barchard ile tanışmam 1990’li yıllarda oldu. O sıralar Londra Büyükelçiliğiyle, gazeteci/tarihçi/analist kimlikleriyle temas halinde, diş ilişkiler danışmanı olarak fikirlerini kaleme alıyordu.
David, Oxford Üniversitesinde tarih okumuş arkasından doktora yapmaya başlamıştı. Kendisini yakından tanıyan bir diplomatımız, doktorasını bitirmediğini, akademik eğitimine kendi kararı ile nokta koyduğunu anlatmıştı.
Orta Doğu ve Türkiye analisti olarak Financial Times gibi gazetelerde görev almış, Türkiye’de öğretim görevlisi olarak Bilkent Üniversitesi ve diğer birkaç üniversitede çalışmış, aynı zamanda danışmanlık görevine devam etmişti.
Türkiye’de yaşarken bir müddet çok sevdiği Kapadokya’ya yerleşmişti.
Türkçesinin mükemmel olması, kendisini hem ana dili İngilizce hem de Türkçe ifade kabiliyeti beni her zaman çok etkilemişti. Çok seneler önce kendisine Türkçeyi böyle güzel nasıl öğrendin diye sorduğumda, cevabı İstanbullu bir arkadaşı sayesinde öğrenmeye başladığıydı.
David’in yazıları genelde hep kendisine has bir sübjektif tonlama taşırdı. Başka açılarından etkilenmez, o “durumu/olayı” nasıl görüyorsa nasıl algılıyorsa onu yansıtırdı.
Birçok konuda derin bilgi haznesine sahip olması düşüncelerini kâğıda hızla geçirmesini sağlıyordu.
Türk politikacıların, yazarların ve diğer önemli şahsiyetlerin vefatları sonrasında İngiliz gazetelerine biyografilerini yazardı. Bir süre önce Adalet Ağaoğlu için hazırladığı biyografik makaleyi yayınlamadan önce benle paylaşmıştı. Vefatının ardından kendisi hakkında kısa bir süre önce The Guardian gazetesinde yayınlanan yazının Linki aşağıdadır; https://www.theguardian.com/world/2021/jan/24/david-barchard-obituary
Sesi her zaman yumuşak ve de duygularını göstermeyen bir tonlamayla devam eder, bazen şaka mı yaptığı yoksa gerçekten böyle mi düşündüğü hakkında şüpheye düşürürdü insanı!
David Barchard Türkiye için birçok yönden önemli bir aydındı. Türkiye’yi iyi tanıyordu.
Bir analist ve tarihçi araştırmacısıydı, aynı zamanda arkeolojiye ilgisi nedeniyle Anadolu kazılarını yakından takip ediyordu.
Türkiye’yi ilgilendiren siyasi dış etkenler hakkında hiç durmadan araştırmalarını sürdürür makaleleştirdiği fikirleri yeri geldiğinde sosyal medya üzerinden paylaşırdı.
Kendisiyle vefatından beş gün önce mesajlaşmıştık.
Bana yazdığı son sözcük “maalesef” idi. O gün maalesefi kullanan bir İngiliz arkadaşım var dedim, etkilenmiştim. Şu an kaç Londralı Türk arkadaşım kullanıyor bu kelimeyi bilemiyorum?
