Özellikle iyi görüştüğüm arkadaşlarımı gözlemliyorum. Aşırı şekilde partizanlar. Partileri için kardeşleriyle ve arkadaşlarıyla kavga ediyorlar.
Diğer partililerle kavgaların yani sıra kendi parti içi kavgaları da bitmek bilmiyor. Hepsi “ben partimin kapıcısı olurum” diyor ama koltuk kavgaları bir türlü bitmiyor.
Günümüzde küresel dünya devleti kurulurken tüm dinleri, partileri ve ulus devletleri yok ederken bizim klasik siyaset esnaflarımız partilerinde bir yer kapma telaşındalar.
Bu görüntüler bana dünyanın gidişatından haberi olmayan ya da haberleri olduğu halde kendi istikballerinin peşinde koşmayı seçen siyasetçilerimizi izleme fırsatı tanıyor.
Evet küresel bir yıkım projesiyle birlikte küresel dünya devleti kurulacak. Tüm devletlerin bu projeden haberi var fakat mücadele etmiyorlar. Daha doğrusu güçlerinin yetmeyeceğini biliyorlar. Öyle bir düzen ki, ne halklar ne de devletler geleceğimizle ilgili bir savunma hareketi düzenleyemiyor. Maalesef hepimiz gardı düşmüş boksör gibiyiz.
Bazı insanlar ise olanlardan haberi yok veya olanları ciddiye almıyor. Olanları ve olacakları anlatanlara da deli gözüyle bakılıyor.
Büyük medya kuruluşları, siyaset adamları bu sorunları konuşmuyorlar. Bu konulardan haberleri mi yok ya da bu konuların konuşulması yasaklandı mı onlara; bunu da bilemiyoruz.
Bizim parti çok yaşa derken olanlar oluyor.
Bizim lider,
Bizim milletvekili,
Bizim parti dediklerimiz aslında bizim mi?
Hiç biri bizim değil.
Bizim dediğimiz partilerimizin başına, memleketimizin dışından birileri tarafından bir başkan tayin ediyor. Liderimiz de milletvekillerini atıyor. Biz de sandığa gidip oy kullanıyoruz ve bizim vekilleri biz seçtik zannediyoruz.
Yaşasın bizim vekil.
Yöneticilerimizi biz seçmiş olsaydık, bizim iki bin TL maaş aldığımız memlekette seçtiklerimiz seksen bin TL maaş alabilirler miydi? Kör döğüşü müdür bu yoksa demokrasi oyunu mu?
Küresel dünya devleti kurulurken halklara vereceği zararları yazmak istemiyorum ama faydalı taraflarını yazmak istiyorum.
Bu yeni dünya devleti, bizi bizim sırtımızdan semiren bencil ve kendi çıkarlarından başka düşüncesi olmayan siyaset ve din adamları sınıfından kurtaracaktır.
En azından sevineceğimiz bir şey yakaladık; kurtuluş yoksa keyif almaya bakacağız.
Işığı olmayan kişilerin boş lafları ve gösterilerinden bıktık artık. Günümüzün ve geleceğimizin karanlığına ışık tutan ve tutacak olan insanlara ihtiyacımız var.
Partinizi ve dininizi anlatmayı bırakın artık,
BİZE BİZİ ANLATIN
