Atatürk, ulusunu önemli kılan, evrenselliği yeğleyen öncü bir lider olarak sanatı Cumhuriyet devrimlerinin yanı başına koymasını bilmiştir. Sanatı ve sanatçıyı yüceltip, sanatçının gururunu okşayan gerçekçi yaklaşımlarda bulunmuştur. Ulusunu çağdaş dünya istenciyle evrenselliğe taşıma yolunda çabaları bulunan ve bu koşutta söz ve eylemleri bulunan Gazi Mustafa Kemal Atatürk diğer uluslarla yarışan öncü bir toplum yetiştirme gayretinde görülmüştür. Son haftalarda yazıp çizmeye çalıştığımız konu da bu… Sanat hakkında dikkat çeken sözler söylediği gibi, evrensel ölçütleri yakalayabilmek için ulusça bildiğimiz girişimlerde de bulunmuştur. Resme verdiği önemi birçok kez belirtirken; tartışmalı durumda olan ve bazı kaynaklarla bu konunun çürütüldüğü, yer verdiğimiz şiirleri ve sanatsal konumunu sanırız yakında inceleme şansımız olabilecektir.
Sanatı görebilen, gösteren, bireysel ve toplumsal anlamda önemli kılan Atatürk’ün yaşamını incelediğimizde onun çocukluk ve gençlik dönemlerinde sanata, edebiyata, müziğe, resme ilgi duyan biri olduğunu görüyoruz ki bu ilgi, Cumhuriyet yolunda ufkunu da aydınlatan bir önemli kaynak olarak kendisinde gelişimini sürdürmüştür… “…Atatürk’ün sanat ve bu arada resme olan ilgisi öğrencilik yıllarına kadar iner. Bu hususla ilgili bir alıntıyı Kinross’tan aktarıyoruz:’… Ali Fuat’la dost oldu. Yaz sonunda bir hafta sonunu Büyükada’da geçirmeye karar verdiler. Oteller pahalı olduğu için çamlıklarda kamp kuracaklardı… çevredeki doğa güzellikleri, mis gibi kokan çamlıklar, parıltılı deniz, yıldızlı gökyüzü kendilerinden geçirmişti onları…” İşte böylesine samimi ve doğa özlemi kokan o günün ortamında, Atatürk, bilimle sanat arasındaki hassas çizgisinin üzerinde durma gereğini duymuş olacak ki, yanında bulunan arkadaşı Fuad’la aralarında geçen konu şöyledir: “Bir ara Mustafa Kemal dedi ki:’Fuad, eğer matematiğin üzerinde durduğum kadar şiir ve resim üzerinde de dursaydım, Harbiye’de dört duvar arasında kapanıp, kalmazdım… Sabahleyin şafak söker sökmez de resim yapmaya başlardım.”
“1924’te Avrupa’ya sanatçıların gönderilmesi, Avrupa’dan dönenlerin Yeni Resim Cemiyeti’nin uzantısı sayılan Müstakil Ressamlar ve Heykeltraşlar Birliği’ni kurarak modern resmin temelini atmaya çalışması. 1933’te “D Grubu”nun kurulması. Aynı yıl ressamlar için “Yurt Gezileri”nin düzenlenmesi yine 1930’larda kurulan ve amacı sanat alanındaki tüm çalışmaların “ulusal ülküye uygun olarak yürütülmesine ve yayılmasına, ulusun bu yönden yetişmesine ve yücelmesine” çalışmak olan Ar Genel Direktörlüğü’nün oluşturulması ve güzel sanatlar, kültür açısından önem taşıyan AR dergisinin çıkartılması, Ankara ve İstanbul başta olmak üzere çeşitli kentlerde sergiler düzenlenmesi. Atatürk döneminin sanata ve resme bilinçli olarak koruyuculuk yapmasının kanıtlarıdır.” (İşte Atatürk)
