Bugünlerde sosyal medyada sıkça paylaşılan şablon bir yazı gözüme ilişti.
Bakan bey kanser olmuş; millet hayır dua edeceğine beddua ediyor.
Neden?
Geçmişte sarf ettiği bir söz yüzünden.
Ben bedduaya karşıyım ama beddua sahiplerine de hak vermiyor değilim.
Mesele şu:
Bir çocuk tecavüzü olayıyla ilgili sayın Bakanımız (neye bakıyorsa) “tecavüz çocuğun rızasıyla gerçekleşmiş.” diyor.
Demez olaydın; böyle bir sözü bir Bakan ağzından duymaz olaydım.
Şimdi benim kafamda deli sorular depreşmeye başladı.
Küçük veya büyük, karşı cinsten veya kendi cinsinden biriyle iradesi dışında cinsel ilişki kurarsanız bunun adı tecavüzdür.
Reşit olmayan kız veya erkek çocukların cinsel ilişki kurmak için irade beyan etme yetisi yoktur.
Reşit olmayan çocuk, geçmişte yaşadığı sapık bir saldırıdan dolayı cinselliğe alıştırılmış olsa dahi o çocuğun iradesi var kabul edilemez.
Böyle bir çocukla cinsel ilişkiye giren sapıktır, ahlaksızdır.
“Bir kereden bir şey olmaz”
“Tecavüz çocuğun isteğiyle gerçekleşmiş” diyen büyüklerimize sormak gerekiyor.
Adamın biri gelse, kafanıza silah dayasa ve size tecavüz etse “Bir kereden bir şey olmaz” ve “Nasılsa, birazda benim gönlüm oldu” diyerek “Bu tecavüz sayılmaz mi?” diyeceksiniz.
Bu sözleri büyüklerimizden duymak ne acı;
Gülsem mi?
Ağlasam mı?
Kur’an’da bir ayet vardır: Biz bir toplumu helak edeceğimiz zaman oranın ileri gelenlerini yoldan çıkarırız. Onlar orada kötü gidişat sergilerler, biz de o toplumu helak ederiz.
Kim bu ileri gelenler?
Yöneticiler, zenginler ve aydınlar.
Bu üst seviyedeki üç sınıfın mensupları, başta ahlaken olmak üzere her konuda topluma örnek olmalıdır.
İyi örnek olurlarsa toplum ihya olur
Kötü örnek olurlarsa toplum çöker ve yok olur.
Herkes baksın oturduğu mahallenin, köyün, kasabanın;
Şehrin ve memleketinin yöneticilerine.
Bir de kendine.
Parmak kadar çocuğun uğradığı tecavüze,
Pişkince laf yetiştiren yöneticilere,
Biz ne söylesek azdır bu büyüklere,
Büyük mevkilerdeki küçüklere...
