Bizim köyün bir gece bekçisi var, dersiniz devletin sahibi o.
Bir de bağ bekçisi var ki, sanki tüm bağları o ekmiş.
Okulumuzun öğretmenleri ise biri Komünist biri Milliyetçi, diğeri de dinci ayaklarında. Zannedersiniz ki köyü bunlar kurmuş. İlkokul çocuklarına sopa atarak aydın olmuşlar, kendi evlerini idare edemezler ama devleti beğenmezler. Biri Kuzeyden, biri Okyanus ötesinden, bir diğeri de Arap çöllerinden dem vurur.
Köyü, milletle birlikte Ata kurmuş ama bunlar üstü kapalı Ataya küfür ediyorlar ve köylüyü de horluyorlar.
Bir de muhtarımız var, Allaha selamet. “Devletin başı benim, ben ne dersem o olur” diyor. Peki be arkadaş, sen ne dersen o olacaksa devlete ne gerek vardı?
Birkaç kenar mahalle bitirimimiz de var. Kendilerini kabadayı tanıtıyorlar. Bazen de onlarsız devlet olmazmış gibi “Kan banyosu yaparız ah” diyerek köylüye göz dağı veriyorlar.
Bağ bekçisi, bu çakma kabadayının kulağını çekip “Sana bir salkım üzüm bile yok artık” deyince bizim kabadayının kendi içeceği şarabı bile alacak parası kalmamış ki, başlıyor söğüt ağacından yapma düdük gibi ötmeye.
Haddini bil, kabadayılık devlete ve içinden çıktığın halka düğme iliklemekten geçer. Yokluk ve varlık günlerini hazmetmekle adamlık olur
Delikanlının aptalı gece bekçisine, memurun aptalı da Savcıya dikilirmiş. Derler...
Bir de muhtar yanında ihtiyar heyetine girmek için partilerde ve sivil toplum örgütlerinde arz-ı endam ederek göze girmeye çalışanlar var. Bunlarda seçim zamanlarında halka yalakalık yaparken öyle gülünç olurlar ki; ama seçildikten sonra da köylüye minare tepesinden bakarlar.
Velhasıl kelam hepsi kendi ikbal günlerini hazırlamakla meşguldürler.
Bunlar aptal mı yoksa tatlı su kurnazı mı bilemedim ama köyün sahibinin köylü olduğunu, bunların da köyün işlerini yapmakla görevli ücretli adamlar olduğunu biliyorum.
Her zümre kendini devletin sahibi zannediyor, aslında köyün tek sahibi köylüdür.
Köylü efendi, bunların hepsi de köylüye hizmetkardır.
Gel gör ki, bunlar haddini bilmiyorlar.
Muhtar diyor “Ben şapkayı koysam kazanırım”
Mahallenin bitirimi “kanınızla yıkanırım”
İmam da “Ben olmasam ölünüzün g.tüne kim pamuk tıkayacak?” diyor.
Dedik ya, bunların hepsi ayrı bir havada, erken kalkan çilli horoz gibi ötüyor.
Ötsünler bakalım:
Bir gün köylü uyanacak, devletin sahibi belli olacak.
Kim ağa, kim çırak ayrılacak
Ak g.. ile kara g.. meydana çıkacak.
Zülfikar bir gün gelecek.
