Değerli dost, hemşerim merhum emekli hâkim Süleyman Kızıltan aramızdan ayrılmadan önce bir dost toplantısında birlikte olmuştuk. Toplantıdan sonra bana o günün izlenimlerini yazıp göndermişti. Aziz hatırası önünde saygıyla eğilerek, ölüm yıldönümünde onu bu yazısıyla anmak istedim.
“Mehmet Babacan ağabeyimi çok geç tanıdım. Hâlbuki Yörük kökenli ve akrabaymışız Annem, Gülnar’ın Eskiyörük köyünden Sarıbeğ kızı Zeynep ile Mehmet Babacan’ın babası, halk şairi Ahmet Ali Babacan kardeş çocukları ( kuzen) oluyorlar.
Çocukluğumuzda Ahmet Ali Babacan’ın, Menekşe Deresinde bir posta dağıtıcısı ile karşılaşmaları ve şairane sözlerle tanışmalarının hikâyesini dinlerdik. İşte bu BABACAN’ın, şair, öğretmen bir oğlu olduğunu 2000’li yıllarda emekli olduktan sonra öğrendim. Mersin’e gelişimde ilk işim O’nu bulup tanışmak oldu. O günden beri Mersin’de yılda birkaç defa buluşur, bazı dost ve akrabaların iştiraki ile içkilerimizi yudumlar, sohbetimize renk katarız.
Ben hukukçuyum. Babacan Hocanın edebi, şair yönünü anlatabilecek durumda değilim. İnsan olarak dost, sevecen, hoşsohbet, temiz kalpli bir kişiliğe sahip olduğunu söyleyebilirim. Konuştuğunu tatlı dinleten bir özelliği var. Çok da espritüeldir. Gülnar’ın Eskiyörük köyünde öğrencisi olduğu Rahmi Kerem’den bahsederken “ aynı sınıftaydık” sözü herkesi şaşırtır. Bilmeyenler zannederler ki sınıf arkadaşıdırlar. Hâlbuki aynı sınıfta öğretmen- öğrencidirler.
25 Ekim 2011 de Mezitli sahilinde bir restoranda emekli öğretmen Rahmi Kerem, Babacan hoca, Ben ve teyzeoğlum Selâmi Uzun ile bir araya gelmiştik. Daha sonra, kendisi bu buluşmamızı özetledikten sonra bir de şiir döktürmüş. Sözü Babacan Hocaya bırakıyorum”:
“ 25 Ekim 2011 günü Rahmi Kerem hocam coşkuyla yakın akrabaları buluşturdu bu kez. Yeni grup dört kişiden oluşuyordu. Öğrencisi olan ben, benim halam oğulları ve birbirleriyle teyze çocuğu olan Selâmi ve Süleyman Beyler. Selâmi Bey terzi ustasıdır. Mesleğini 25 yıl ABD’de sürdürdü. Süleyman Bey ise 30 yıl yurdun değişik yörelerinde yargıç olarak hak- hukuk dağıtımında bulundu. İşte Rahmi öğretmenin dostluk deryasına dalan kişiler böylesine yakın akrabalardı. Ama akrabadan daha çok dostlar demeyi yeğlerim ben. Çünkü akrabalığı biz seçmedik. Oysa dostluk bizim seçimimiz. Bence daha özgürce. Sözümüzün kalanını yine şiire bırakalım da dizeler küsmesin bize”:
DOSTLAR SOFRASINDA
Dostlar sofrasında buluştuk bugün,
Böyle buluşmaya bayram demeli.
Anılar dillendi, söyleştik bugün,
Nükte yarışına meydan demeli.
Rakı başköşede, balık yanında,
Buzu, salatası hazır anında;
Rokalar, turşular er meydanında,
Sıva kollarını, davran demeli.
Rahmi Kerem öncü, bir ulu çınar;
Dostluk güvercini hep ona konar;
Tanış olmayanın yüreği yanar;
Her sözü bir ayrı irfan demeli.
Halamın oğludur usta Selâmi,
Dünyaları değer bir tek selâmı,
İnci gibi düşer dilden kelâmı;
Sedefin üstünde mercan demeli.
Hâkim Süleyman Bey, o da hal’oğlu;
Yüreği sevgiyle, dostlukla dolu,
Hukuka dayadı gittiği yolu,
Adalet uğruna kurban demeli.
Babacan’ım der ki, gözlemim gerçek.
Muhabbet ehline özlemim gerçek.
Erken gelme ecel, çek elini çek,
Daha sürülecek devran demeli…
“Babacan Hocanın, babasının hayatını ve şiirlerini topladığı, MEŞYAD yayınlarından SELAM OLSUN – AHMET ALİ BABACAN ve kendi şiirlerini topladığı ANILARI YAKTIM kitapları, kütüphanemin en kıymetli ürünlerindendir. Kendisine nice sağlıklı, üretken yıllar diler, saygı ve muhabbetlerimi sunarım”. 25/ 3/ 2015 Emekli Hâkim Süleyman Kızıltan .
Neyleyim ki dostlarımın her üçünü de erken aldı ecel. Mekânları cennet olsun. Gönül sıcaklığımız hiç eksilmeyecek.
(vş)
