Çanakkale deyince Mustafa Kemali görür gibi olurum. Savaş çıktığında Mustafa Kemal Bulgaristanda görev yapmaktadır. Hatta Bulgar Generalinin kızına aşıktır.Onunla dans eder. Fakat” Türk.” diye kızı Mustafa Kemal’e vermezler.O da Genel Kurmaya başvurarak Savaşa gitmek istediğini, Çanakkale’de görev verilmesini ister ve İsteği kabul edilir.
Çanakkale’ye geldiğinde Rütbesi Yarbaydır.Savaş bittiğinde ise Tüm General, olarak Diyarbakır Tümen komutanlığına atanır. Her başarısında bir terfi almış ve Tüm generalliğe kadar yükselmiştir.
Savaşa girmeden önce Anafartalar’ın arazisini inceler ve nerede ne var öğrenir. Çünkü Mustafa Kemal savaş planı hazırlayıcısı eğitimini görmüştür. O güne kadar dünyada yapılan bütün savaşların durumunu inceleyerek, tatbikatını yaparak eğitilmiştir.
Çanakkalede karşısına çıkan ordu dünyanın en güçlü ordusudur.O güne kadar hiçbir savaşta yenilgi görmemiştir.Ve Çanakkale’ye dünyanın en büyük çıkartmasını yapmışlardır. Sonuç mağlubiyetle bitmiştir.İngiliz Genel kurmay başkanı savaş sonundayargılanmış, ve mahkemede şöyle demiştir.
“Siz beni neden anlamıyorsunuz? Her yüz yılda dünyaya bir dahi gelir o da Türklere geldi.Karşımızda bir Mustafa Kemal vardı.”
Demem o dur ki; Çanakkale geçilmez diyoruz. Geçilmezligi bir avuç yetişimiş Mustafa Kemaller sayesindedir. Ondan sonra da İhtilaf devletleri tekrar gelmişlerdir. Ama Çanakkale’den elini sallaya sallaya geçmişlerdir. Çünkü Osmanlı hükümeti yenilgiyi kabul etmiş, sonuca razı olmuştur.Onlarda salına salına İstanbul’u sarmalamışlar,işgal etmişlerdir. Ama orada da Mustafa Kemal ve arkadaşları yoktur.Onlar çoktan, Anadolu’nun ateşini yakmışlardır.
Sonuç olarak herkes şunu iyi bilsin ki, Çanakkalede Allah Türk milletine Bir Mustafa Kemal armağan etmiştir. O da bu güzel vatanı ve bu kutsal Türkiye Cumhuriyetini bize teslim etmiştir.
Yıllar sonra bir röportajda Mustafa Kemal’e sorarlar.
“Bu güne kadar yapmak isteyip de yapamadığın bir şey varmı?”
Mustafa Kemal bu soruya ilginç cevaplar verir.
“Musul Kerkükbir Türk yurdudur.Ömrüm yettiği müddetçe oraları ülke toprağına katmak için mücadele edeceğim.
Hatay meselesi benim şahsi sorunum haline geldi. İçimden diyorum ki,bir tüfek al. Hatay’a gir ve savaş. Orası Kırkasırdır Türk yurdudur. Türk yurdu olarak da kalacaktır.
Selanik benim doğduğum kenttir. Osmanlı padişahları oraları tek kurşun atmadan Yunanistan’a verdiler. Orayı geri almak için mücadele edeceğim.”
Ve 1938 de Mustafa Kemal fani dünyadan ayrılır. Musul, Kerkük için bir anlaşma yapılmıştır. Birleşmiş milletlerin kayıtlarına göre Musul ve Kerkük Irak dışında başka bir devlete geçtiğinde otomatik olarak Türkiyeye bağlanacaktır.
Hatay meselesi ise bir yıl sonra. Halk oylamasına gidilir ve halk oylaması sonucu Türkiyeye ilhak edildiler. Orası, kırk asırdır Türk yurdu ve öyle de kalacak,” diyorduk.
Aradan yaklaşık yüz yıl geçti. Şu an duruma baktığımızda hayıflanmamak elde değildir. ABD Irak’a girdi. Çekiç güç adı altında Musul ve Kerkük’eKürtler yerleştirildiler. (Kürtler bizim kardeşimizdirler fakat onlar oraya düşman kardeşler olarak dikildiler.) Bunuda bizim Cumhurbaşkanımız olacak Turgut Özal sayesinde yaptılar. Üstüne de bir kandil inşa ettiler. Hibe ettikleri silahlarla ülkemizi yıllardır kan gölüne çeviriyorlar. Ne kazanıyorlar bilmem? Ama onbinlerce insanımız öldü o topraklarda. Hepside korumaya çalıştıkları Kürt çocuklarıydı.
Daha sonra Suriye ile düşman olduk. Emevi camisinde Cuma namazı kılmaya karar verdik. Biz oraya girmeden beşbuçukmilyon Suriyeli memleketimize ilhak ettiler. Birilerinin deyişi ile onlara elli, altmış milyar dolar harcadık. Onlara sahip çıkmış olduk. Fakat onların geri gitmeye hiç niyetleri yok. Gelmesine sebep olanlarda geri gönderme niyetinde değiller. Hatay, Reyhanlı ve Kilis gibi hassas bölgelerimizin nüfusu bu Suriyeliler nedeniyle azınlığa düşmüş durumda. Bir referandum olsa onlar kazanacak.
Durum bu iken bu ülkede kafası çalışan bir yetkili yokmudur ki bir süre sonra olacakları göremiyor. Paşalarımız neredeler? Hocalarımız, bilim adamlarımız neredeler? Tarih yazan tarihçiler göremiyorlarmı? Bu cahil halimle ben görmeye çalışırken onlar neredeler? Bu kadar gamsızlık topluma büyük zarar getirir. Uyanın ey halkım. Vatan elden gidiyor.
