Dünyanın en güzel sözü nedir? Şu:
“Hiç kimse ben kadar sevemez seni.”
Söz değil bu, sanki martı yunuşu:
“Hiç kimse ben kadar sevemez seni.”
Ne nişanlın, (ya da nikahlı eşin)
Ne anan, ne baban, ne de kardeşin.
İster tek tek, ister hepsi birleşsin,
Ben kadar hiç biri sevemez seni
Seni sevenlerin sevgisini tart;
Damla ağır gelir tümünden kat kat.
Ya benim ki? Okyanuslara inat.
Bu kadar hiç kimse sevemez seni.
Yar dediğin bir gün bıkar bırakır,
Pembe düşlerini yıkar bırakır,
Ve bir limon gibi sıkar bırakır,
İnan benim kadar sevemez seni.
Çaldığın kalbimi götür sarrafa,
Vursun mihengine, dersen kaç defa.
Dünya bir tarafa, sen bir tarafa,
Hiç kimse bu kadar sevemez seni.
Sevginin dışında her gerçek yalan,
Odur senelere meydan okuyan.
Ne bugün, ne yarın ve hiç bir zaman
Kimse benim kadar sevemez seni.
Sen nerede isen Kabe’m orası,
İçimi soğutmaz kar fırtınası.
Sensin yaşamımın önü sonrası,
Hiç kimse ben kadar sevemez seni.
Kor gibi tutuşan yüreğimdesin,
Bu, gün gibi açık, gün gibi kesin.
Sen kimseyi ben gibi sevemezsin,
Ben gibi de kimse sevemez seni.
Beşiktaş, 15.12.2002
