Her şey tıkır tıkır yolunda giderken olacak iş mi bu şimdi?
Kemal Bey deklare edilmemiş ama zımnen ittifak ortaklarıyla işi tıngır mıngır götürüyorken olmadı bu istifa işi…
CHP lileri çok kızdırdın. Sanki her şey yolunda gidiyormuş gibi; sanki yeniden Laiklik, Yeniden Devlet, yeniden Halkçılık, yeniden Cumhuriyet, yeniden Devrimcilik, yeniden Kemalist Milliyetçilik diyerek, Kemal Bey sokakları ve meydanları sallıyormuş gibi. Oyunbozanlık etme Mehmet Ali diyorlar…
“Şimdi sırası mı?” diyenler var. “Nankörlük etme” diyenler bile oldu.
2023 seçimlerinde iktidar olacak partiye bu yapılır mı?
Seni Atatürkçü kamuoyu Silivri duruşmaları sırasında faşizme karşı dik duruşunla tanıdılar. Allah var; pekte sevdiler; Kemal Bey de bu popülariteyi CHP adına kullanmak istedi seni milletvekili yaptı! Bazılarının sonu hüsranda olsa, eski genel başkanlar da yapardı böyle şeyleri. Nankörlük etme diyenlerin gerekçesi bu.
Seni milletvekili seçenlerin akıllarına “yahu bu adam, bu Atatürkçü çizgisini bazı benzeri ablaları ağabeyleri gibi Mecliste de sürdürürse” olasılığı gelmemiş olmalı. Yani dalgınlıklarına gelmiş olmalı. O ablaları ve ağabeyleri tanıyorsun, şu anda hiç birisi CHP nin önünden geçmiyor geçemiyor…
Bir de “sırası mı şimdi?” diyenler var. Bu koro her zaman aynı nakaratı tekrarlar; seçim yakın sırası mı şimdi? Seçimden yeni çıktık kurultay toplamanın sırası mı? Kurultayı daha yeni yaptık kurultay toplamanın ne gereği var, sırası mı şimdi? Bir de “adam daha yeni genel başkan oldu sırası mı şimdi diyenler vardı. 10 yıl sonra bunlar azaldı gerçi… Ancaak bunca yıldır, bir türlü “arkadaş sen bu partiye genel başkan olurken şunları şunları söyledin en önemlisi de “başarısız olursam giderim” dedin” demiyorlar diyemiyorlar…
Ama sana diyecek lafları çok. Çünkü sana laf etmenin yaptırımı yok! Senin yarattığın bu karmaşada kendine pay çıkaran çok; Kemal Beyin yanında olduklarını dimdik ayakta olduklarını gösterme fırsatı buldular çünkü…
İstifa mektubunu okuduklarını sanmıyorum. Okuyanların ise ne söylediklerini aşağı yukarı tahmin edebiliyorum. Çoğunluğun altına imza atacağı bir mektup bu. Yaşadığı CHP yi CHP lilere anlatan bir mektup…
Birkaç küçük alıntı yapayım:
-Ben yaşadım ve gördüm ki, bu CHP, o CHP değil. CHP, CHP’den sürgün edilmiş. Nereden nereye geldik. Anadolu ve Rumeli Müdafa-i Hukuk Cemiyetleri’nden doğmuş, özgüveni yüksek CHP’den, AKP’nin ve Saray rejiminin miadı dolmuşken, kendi değerleri ve mücadelesiyle 1. parti olmaya çabalamayan, başka partileri parlatan ve siyasi sebil gibi besleyen, iktidar çöplüğünde yeni dostlar ararken partinin başarılı evlatlarını dışlayan CHP’ye geldik.
-Hem kurucu felsefeye aykırı tercihler hem Çelebi olmaz. Hem Ahmet Altan hem Çelebi olmaz. Hem Abdullah Gül ve türevleri hem Çelebi olmaz… Silivri’de teslim olmamıştım, şimdi de teslim olmuyorum. Müebbet hapisler karşısında tehditlere boyun eğmemiştim, şimdi de eğmiyorum. Atatürk, Cumhuriyet ve Halk için boynumu kaldırıyorum…
-Kuldan yurttaş yaratan CHP’den, ülkeye hem demokrasi vaat edip hem parti içinde AKP tipi demokrasiyi yani “itaat et-rahat et” anlayışını hakim kılanlara, Parti Meclisi üyelerine, milletvekillerine, il-ilçe başkanlarına tuzluk muamelesi yapan anlayışa geldik…
Dediğim gibi, bu sözlerin altına çoğu CHP li imza atar atmasına da, şu “itaat et, rahat et” prensibi yok mu?
Şimdiii, bir yanlışı yapmamanı diliyorum. O yanlışın ne olduğunu en iyi sen bilirsin. umut ediyorum yapmazsın.
Yaparsan da ne yapalım? Bir mektup da o zaman yazarız…
