Batan güneş, habercisidir doğacak güneşin
Doğan batacaksa, doğacaktır batacak olan.
Aslında güneş yerindedir her zaman
Okumasını bilmeyince yanılıyor şaşı bakan.
Yollar var, otoban gibi dümdüz gidersin
İçin geçer, beşik gibi sallanır uyursun.
Yol var, düşe kalka yürürsün
Kafan gözün patlar, kırılır kolun bacağın
Yükselince egon şişer, düşünce acır canın.
Herkes koşturuyor, bitmez tükenmez zaman
Ekilen biçilir, dövülür harman.
Bedel öder düşüp kalkan, acı çeken
Bilge olur, bilgi harmanında düven süren.
Daha yollar var, zamanlar arası yolculuklar
Karanlık, alacakaranlık, apaydınlık yollar.
Zaman tüneli mi, solucan deliği midir nedir
Düşünmüyorum artık, bu yolun sonu nedir.
Ana baba yok, herkes kendi derdinde
Korkmadan daldım gidiyorum bilmediğim ülkeye
Sığınacak limanım yok, haber saldım Sevgiliye
Öze, Tanrı’ya varıştan başka sonuç ne.
Madde dediğin etle kemikten ibaret
Cepte para varsa, derin kalınlaşır kat kat
Gün gelir yıkılır her şey, kalmaz tek kat
Kalıcı olan sensin, o da bilinçten ibaret.
Hiçlikten geldim hiçliğe gideceğim.
Ne söylesin ne anlatsın ki dilim
Putlaştırılmış gölge ve masal diyarından
Sevgiliye selam söyleyeceğim sevenlerden.
Sabah baktım güneşin doğuşuna, akşam batışına
Yazdım çizdim, attım posta kutusuna
Görünenle görünmeyenler hepsi aynı maya
Ekilen biçilecek, tekrar ekilecek başka bir zamana.
Şimdi sen diyorsun bana,
Bugün bu şiir de ne alâka.
VAR BİR ALÂKA...
Cengiz Arcan
04 Ağustos 21
