Bunu göğe yazıyorum

Tam beş gün var son yaz eşitliğine

Cılız bir ot sapından kopartıldım ben

Sisler vadisinde kaybolanların şarkısını söylerken

Kanadından geceye iğnelenmiş kelebeğim

Ve elin,

Kanatlarımdan damlayan kan

Donuyor soğuk parmak uçlarımda

Bunu bana yazıyorum

Tam beş gün var son yaz eşitliğine

Kimsesizliğimin o yalnız kışında

“Ateşli bir sabırla” suda büyüttüm seni

Etten kozanı yırttım sonra

Göbek bağıyla gömdüm uykumu toprağa

Duyuyor musun şimdi her kuşluk vaktinde

Çatlaklarımdan sızan kırmızı kuğunun son şarkısını

Bunu güze yazıyorum

Tam beş gün var son yaz eşitliğine

Göğe sığındım ıssızlığın arka penceresinde

Bulutlar ülkesinden akan çiy kadar soğuk

Yeşile düşen sarı gölge gibi soluk

Cama yaslanan şu garip bitkiden daha tuhafım

Vur mührünü şimdi kalbim üstüne

İki kişilik divanında yok olayım

Bunu sana yazıyorum

Tam beş gün var son yaz eşitliğine

Kalenin tepesine inen meleğe söyledim:

Rafaello, bana bir çift kanat ver!

Verdi, kanadı sırtına ekledim,

Ruhuna sonsuz bir özgürlük üfledim

Tiber bir kez daha içimden akıp geçti

Anladım seninki “yusufçuğun baş dönmesi”