Bak sabah olmuş
Sokak lambaları sönmüş
Deniz çarşaf misali
Sahil martılarla dolmuş
Geçen yıl bu aylarda
Sahil doluydu insanlarla
Nasıl bir illetsin sen korona
Hepimizi hapsettin balkonlara
Sabahın bu erken vaktinde
Gönül gezmek ister sahilde
Öyle bir korku saldın ki hepimize
Çakılı kaldık olduğumuz yerlerde
Şen şakrakken bu mevsimde bu şehir
Son günlerde sanırsın cenaze evidir
Korunmak için alsak da birçok tedbir
Bilmiyoruz bu yapılanlar kafi midir?
Öyle bir ders verdin ki insanlığa;
Ne kadar zarar verdiğimizi anladık doğaya
Sen de çıkmasaydın ortaya
İnsanlık devam edecekti birbirini boğazlamaya...
Hatırlattın bize ne kadar cani olduğumuzu
El ele verip doğayı nasıl bozduğumuzu
Minicik bir canlıyken, gözle bile görülmezken
Gösterdin bize ne kadar da zavallı olduğumuzu
Ne önemi kaldı ki füzenin, nükleerin
İşe yaramadı okyanustaki uçak gemilerin!
Sorgulanır oldu hurafe öğretilerin
Korona sen bizi tekrar bilime yönelttin...
Salih KOÇ
26 Nisan 2020 / Büyükçekmece - İstanbul