Zamanın hızı

Zaman çok çabuk geçiyor. Özellikle son yıllarda herkesin dilinde zamanın çok hızlı geçtiği ile ilgili cümleler duymaya başlar olduk. İnsanlar bile inanamaz oldular zamanın bu kadar hızlı değişimine ve hızla geçmesine.
Zamanın hızla akıp gitmesi başta umursanmaz; fakat geriye dönüp bakıldığında her gün başıboş dolaştığının ve sadece eğlenceye yer verildiğinin farkına varılınca çok geç olduğu anlaşılır. Çoğumuz genellikle televizyon seyreder, oyun oynar bütün günümüzü eğlenceye ayırırız ve bu davranış sürekli böyle devam eder. Sonunda geminin vapurdan kalktığını görünce de artık bir iş yapmaya kendimize yararlı alışkanlıklar kazanmaya veya başarı için adım adım ilerlemeye çalışırız.
Ümitsizlik yola koyulmamızı engelleyebilir; ama zaman geçti mi onu geri getirmek mümkün değildir. Bu yüzden verimli işler yaparak kendimize ve topluma hizmetlerde bulunacağımız işlerle ilgilenmeliyiz. Yapmak istediğimiz işlerimizi de ertelememeliyiz. Her şeyi zamanında yapmalıyız. Zamanı muma benzetirsek kısa sürede mumun eridiğini gözlemleriz. Yapmamız gereken işleri zamanında yapmamak, bizi aklımızın alamayacağı kadar kötü yerlere götürebilir. Sürüklendiğimiz çöl bizi yutar. Zaman tükenince biz de mum gibi erir, sonucun bize olumsuz ışıklarını yansıttığını görürüz. Bu nedenle geç olmadan zamanımızı verimli değerlendirmeliyiz.
Yanlış harcandığında telafisi mümkün olmayan tek şey belki de zamandır. Zamanı geri getirmek asla mümkün değildir. Bu yüzden dünyanın en kıymetli hazinesidir. Zamanı güzel değerlendirmek, ileride yaşanacak pişmanlıkların önünü keser. Bu nedenle onun kıymetini, henüz elimizdeyken anlamalıyız. Hepimizi bu dünyada önceden belirlenmiş bir süresi vardır. Bu süre zarfında yapabileceklerimizin en iyisini yapmalı, zamanı en verimli şekilde kullanmalıyız. Boş zaman yoktur, boşa geçen zaman vardır derler.
Yapılacak herhangi bir işimizin olmadığı vakte boş zaman demek çok saçmadır; çünkü her an yapılacak önemli bir iş vardır. Boş zaman kavramı, tamamen tembel insanların çıkarmış olduğu bir kavramdır. Bu dünyada yapılacak o kadar çok şey var ki tüm bunları zamana sığdırmak imkansızdır. Zaten mühim olan bizim için belirlenmiş olan zamana her şeyi sığdırmak değil; mümkün olduğunca çok ve faydalı şey sığdırmaktır. Zamanı kaybettiğimizde, onun ne kadar değerli olduğunu anlarız. Ancak bu anlayışın bize pek bir getirisi olmaz; çünkü artık zaman geçmiştir ve onu geri getirmek mümkün değildir.
Öğrencilik yıllarında okula heves etmemiş, tembelliği seçmiş bir insan büyüyüp aile kurduğunda her şeyin farkına varır, büyük pişmanlıklar yaşar ve zamanın ne kadar kıymetli bir şey olduğunu anlar. Geriye dönmek mümkün olsa belki nice fedakarlıklarda bulunur; ama buna güç yetiremez. Zamanı güzel değerlendirmek; kişinin kendini gerçekleştirmesini sağlar.
Zamanın hızla akıp gitmesi bizlere vaktimizin her salisesini boşa harcamamamızı tavsiye ederken aynı zamanda da özellikle şu pandemi döneminde küslüklerin de son bulmasının yani vaktimizi birbirimizle kavga ederek değil birbirimize sevgi saygı duyarak yaşamamızı tavsiye ediyoruz. Her gün gördüğümüz üzere onlarca insanımızı kaybetmeye devam ediyoruz. İnsanlar olarak ölüme inanıyoruz ve eninde sonunda öleceğimizi hepimiz biliyoruz. Ancak pandemi ile birlikte ölümü bu kadar kendimize yakın hisseder olduk. Ölüm korkusu ile yaşar olduk. Çoğumuzun psikolojisi bozuldu biliyorum ancak durum böyle maalesef.
Bu nedenle dünyanın geçiciliğini ve hayatın kısa olduğunu göz önüne alarak şu kısa hayatta zamanımızı en iyi şekilde değerlendirmeye çalışmalıyız. Gereksiz iş, takıntı, insan ve olumsuzluklarla uğraşmak yerine hayatımızın her anını dolu dolu yaşamaya çalışmak zaman yönetimi açısından yerinde davranışlar olacaktır.