EMPATİ YASAĞI ve DAMGA

Kimse psikopat ya da sosyopat değildir. Psikopat veya sosyopat yapan kişiyi, barbar toplumların ta kendisidir. Barbarlık;  zenginlik-fakirlik gibi somut, ölçülebilir maddi değerlerle değil sevgi, huzur gibi soyut yani manevi değerlerin yoksunluğunun çektirilmesi, özgürlüklerin parmaklıklar ardına layık görülmesiyle gerçekleşir. Barbar toplumlar dışlayarak, sessiz şiddet yani yoksayma uygulayarak psikopat ve sosyopat kişiler yaratır.. Narsistlerden uzak durun, kaçın deniyor. Zaten narsistler yoksayma yani sessiz şiddet mağduru insanlar, dışlandıkları için zamanla vicdanlarını nasırlaştırmışlardır, bu şekil savunma mekanizması kullanmayı tercih etmeleri sağlanmıştır özellikle aile tarafından. Uzmanların narsistleri damgalamasına anlam verebilmiş değilim. Sen kalk kendi mesleğinin parçası olanı damgala. Hiç yakıştıramadığım bir yaklaşım. Narsistler vicdansız değildir. Gerçekte narsist diye de bir şey yoktur. Toplum, aile narsistleştirir. Aile ve toplum bozar sonra insanlar kast sistemi gibi ki psikiyatride öyle kategorize edilir. Psikiyatristler de mağdurdur. Çünkü DSM ler onların insanları kategorize etmesine neden olur. Kendi özgün psikiyatri kitabımız ve kılavuzumuz olmalı. Psikiyatride maalesef tedavi yoktur. Senin işin bitti şimdi gidebilirsin diyen kaç psikiyatrist vardır? Psikiyatri, ömürboyu kontrol altında tutulmayı aşılar. Hastalar ki neye göre kendisini hiçbir zaman hazır hissedemezler çünkü üst irade olan psikiyatristler buna izin vermez. Eğer psikiyatriste gidecekseniz iyice bir düşünüp gitmek gerekir. Alacağınız afili tanıyla ki tanısız yardımcı olamazlar ömürboyu ben deliyim ya da deli miyim diye gezersiniz. Her aykırılığa bir tanı koyma ve üretme yönünde eğitilmiş olan psikiyatristler eğitim mağdurlarıdır. Siz anlatırsınız sorunlarınızı gerçekten anlaşıldığınızı sanırsınız oysaki anlaşılmanız olası değildir. Kendi koydukları ya da kafalarındaki tanıya göre dinlerler. Sizi vakanın ötesinde kaale alınacak bir birey olarak görmezler, göremezler. Empati kurmazlar ki sempati doğmasın. Hasta konumunda olduğunuz için mış gibi miş gibi yaparlar. Değer veriyor gibi, kaale alıyor gibi konuşurlar. Kafalarında ise hasta işte boşver. Hasta işte aman diyerek kendilerini sempatiden korurlar. Empati kurmak psikiyatride yasaktır. Etik budur. Psikiyatristlerin hastalarını dinlerkenki gerçek kafa durumları.. Gösterdikleri ile gerçekte olan zıttır. Mesela çoğu psikiyatrist kendisini önyargısız ve gerçek dinleyici olarak hastalarına gösterir gerçekte olan ise dedikodunuzdur ve kendisinin uyku vaktidir. Örneklerde görüldüğü üzere. Birey oluşunuza ya uyur ya da hasta halinize olumsuz önyargıyla yaklaşır gerçekte. Özellikle bazıları damgalamayın cart curt der. Ama damgalamanın Allah'ını kendileri yaparlar. Sizi öyle bir güzel işlerine gelmeyince yoksayarlar ki kendi varlığınızdan şüphe edip olumsuz manipüle olursunuz. Kendinizi ben buradayım bak demek zorunda hissedersiniz. İşleri bitince kendi istedikleri zaman onlar için kokuşmuş bir çöpten farkınız yoktur. Zaten hiçbir zaman onlar için bir can taşıyor olmamıştınız. Sadece bir süreliğine maddi ve manevi tatmin oldukları bir şeydiniz. Biz "hasta"ları ben buradayım bak ben de bireyim demek için çabalayan insanlara dönüştüren, sözde iyileştirirken üzerimizde sessiz ve ufak tefek cinayetlerini işleyen tüm psikiyatri camiasına. Bizi dışlayarak bunu yapanlara bizden yine de sevgi. “İnanarak dinlememizi güçleştiriyorlar. İnsan her sözü kuşkuyla karşılıyor artık. Gerçekle düş birbirine karışıyor; yalanın nerede bittiğini anlayamıyoruz. Tutunacak bir dalımız kalmıyor. Tutunamıyoruz.” OĞUZ ATAY BEN, ARTIK  PSİKİYATRİSTLERİ BÖYLE DİNLİYORUM. TUTUNABİLENLERE AŞK OLSUN!