Özlemin de güzel “BABAM”

Kötü bir masaldı sanki yaşadıklarımız.
İki kez kalp krizi geçiren ve atlatan canım babamı covidden kaybetmiştik.

26 Kasım beyin ölümü gerçekleşmişti. 27 Kasım günü artık kalbi atmıyordu ve 28 Kasımda toprağa verildi.
Zaman nasıl da geçti ve iki koca yıl oldu babam bu dünyadan gideli.
Kader böyle yazılmış ne desem faydasız.
Önce hastalığını duyduk ve temaslı olduğumuz için yanına gidemedik . O zamanlar 14 gün karantina süresi vardı. Hastalandıktan bir hafta sonra fenalaştı ve hastaneye kaldırıldı. Bizim karantina süremiz devam ediyordu tabi ki. Bir gün iyi bir gün kötü geçti bir hafta
Sonraki ikinci hafta yoğun bakıma alındı ve üçüncü haftada vefat etti.
Bu kadar kolay değildi elbette. Babam hastanede acı çekerken biz kahrolduk. Hatta beyin ölümü gerçekleşti haberi geldiğinde ben şöyle düşünmüştüm.
“ Evet artık her şey bitti, asla geri dönmeyecek ama acı da çekmeyecek“
Benim babam çok güçlüydü eski topraktı. Kolay kolay hasta olmazdı . Acı çektiğini hiç söylemezdi ama yoğun bakıma girmeden önceki son telefon konuşmamızda “ Kızım bu hastalıktan kendinizi koruyun çok zormuş “ dediğini hiç unutamıyorum.
Sesini kokusunu çok özledim. Yanıma geldiğinde uzun uzun sohbet ederdik. Hepsini çok özledim. Yüce Allah o kadar büyük ki adını andıkça güçlendiriyor. Belki de o süreçte alışmamızı sağladı. Zaman geçtikçe daha da alışıyormuş insan. İlk günkü gibi değilim. O da çok inançlıydı biliyorum . Kendimi rahatlatmak için hep düşündüğüm şey aklım başımda olduğu sürece, ömür boyu ona layık bir evlat olarak kalacağımı bilmektir.
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun. Alışıyorum ama unutmuyorum.
Onun yokluğu çok şey değiştirdi. Sanki birden daha fazla şeyler öğrenmem gerektiğini hissettim. Hayat acımasızdı. Güçlü olmalı ve evlatlarımı doğru yetiştirmeliyim dedim kendime. Çünkü bu hayatta ne kadar yaşadığımız değil nasıl yaşadığımız önemli.

Hayvan dostlarımıza dokunmayın artık !

Biz, normal insanlar olarak, hayvanlara yapılan işkence görüntülerinden büyük rahatsızlık duyuyoruz. Son günlerde basından duyduğumuz hayvan dostlarımıza yapılan işkencelerden bahsediyorum. Bu yapılanlar insanlık dışı ve utanç verici. Elbette caydırıcı cezalar olmalı ve kesinlikle uygulanmalı. Fakat şiddete meyilli olan kişilerin de tedavi edilmesi gerekir. Hepsinden önce bu kişilerin hasta olduklarının bilincine varmaları gerekir. Yoksa bu sonlar yaşamaya devam edeceğiz maalesef.
Her canlı yaşam hakkına sahiptir . Hiçkimsenin hiçbir canlıya zarar vermeye hakkı yoktur.