Bu Çepni-Yörük geleneğidir. Kadırga yaylasına bağlı 20’ye yakın yayla vardır. Binlerce insan süslenerek, geleneksel kıyafetler giyerek bu şölene katılmak için yollara düşer; horon, insandan sicim gibi yaylalara doğru uzanır. Bu insan kervanına OTÇU denir. OTÇUBAŞI kemençecidir genelde. Horon oynaya oynaya iki günde gidilir yaylaya. (Aslında horon vurmak denir. Horon oynanmaz!) Yürürken çalınan kemençenin ezgisi ile otururken çalınan kemençenin ezgisi birbirinden farklıdır. Yürürken horon, otururken ağıt (Yol havası) çalınır. Herkes yöresel kıyafetler giyinir. İnekler süslenir ve güzellikte birbirleriyle yarışır.
Selam olsun Toroslara adını verenlere! Selam olsun Dadaloğlu’na!
BİR TULUM FIRTINASI
Derelerin selvisi oyaları Keşan’ın.
Şiltesi ifteriden, kendir ipinden hırkası.
Kemençenin ezgisi, dili zurnanın.
Peştamala sarılmış bir tulum fırtınası.
Küpe çiçeğine yaslanan hasret.
Düz oyunda şahlanıyor ayaklar.
Kızlar kına yakmış saçına ellerine horon bağlıyor uşaklar.
Akçabat sigarası.
Otçular sicim olmuş yollarda, ceciminde bağdaş kurmuş, sarsılır.
Ağlar oturak gaydası.
Bir elinde kalın tesbihi.
Bir elinde dumanını yuttuğu, mısır püskülünden sarılmış sigarası.
Özünden kopmaz Yörükler, Oğuzlar, hele Hazarlar.
Güreşe durdu yiğitler Ağasar tutulması.
Rakı horona durmuş, ben Onu düşünürüm, Oyy Kadırga yaylası.
Var mı yardan alası?
