Sanatçı, galerideki ikinci kişisel sergisinde hakikatin mutlaklığına ve değişmezliğine dair inanca odaklanıyor. Sergide sunduğu fiziksel nesneler ve onların etrafında kurguladığı algısal manipülasyonlarla, izleyiciyi, deneyimin katı ve değişmez olması gerektiği fikrini yeniden düşünmeye davet ediyor.

‘Sanatsal yaratım deneyimini ve izleyiciyle nesne arasındaki diyaloğu kesintisiz bir olma hali olarak kabul eden Pekin; akışa, değişime, bu değişim içinde deneyimlenemeyen gerçekliklerin, içinde yaşadığımız kısa ömürlü takıntılar dünyasında nerede yer alabildiklerine odaklanıyor. 

Sergi, ışık ve ışığın yokluğu aracılığıyla, izleyici ve sanat nesnesi arasında oluşan ilişki üzerine sorular sormayı amaçlıyor. Farklı etkileşim biçimlerinin doğası, sanat eserinin malzeme, görsellik ya da dokunsallık gibi özelliklerine indirgenemeyen, daha ziyade eserin izleyicinin hayal gücü ve duygularıyla girdiği etkileşimden doğan hakikatinden yola çıkan “gizli öz” fikri üzerinden tartışılıyor.                                                                      

Pekin, tartışmaya açtığı sanat deneyimi ihtimalleri yoluyla izleyiciyi, sanat nesnesiyle mümkün olan bütün karşılaşma biçimlerini, Öteki ile kurulan bağın ne kadar kırılgan olduğunu ve sadece özel bir duygudan ziyade bir sosyal güç ilişki biçimi de olabildiğini düşünmeye yönlendiriyor. Sanat nesnesine karşı duyulan çekimin özünün ne olduğunu yeniden düşünmeye davet ederken, hayranlık, büyülenme, bağlanma ve benzer bütün duygulanımların doğasını bütün katmanlarıyla ele alıyor.’ 

–Burcu Fikretoğlu

Renk ve ışığın, eserlerin özündeki materyal olarak kullanıldığı sergide sanatçının Türkiye’de ilk defa gösterilecek metal işlerinin yanında bazalt taşlardan ürettiği yeni duvar heykelleri de izleyiciyle buluşuyor.

Ömer Pekin hakkında

Ömer Pekin (d. 1991, İstanbul) dijital ortamda geliştirilmiş mimari kompozisyonları sanatsal boyutta incelemek için kendi geliştirdiği yazılımlar aracılığıyla resimler yaratır. Pekin’in yazılımları sanat ve mimari arasında görsel bir pratik tanımlayarak her seferinde birbirinden farklı formlar yaratmayı amaçlar. Bunu yaparken, dijital kaynaklara geçici bir maddesellik atayarak analog resim yapma teknikleriyle ilişkilerini inceler. Pekin’in amacı, fiziksel nitelik ile dijital sonucun arasındaki ilişkiyi sorgulayarak, her biri form ve kalıp açısından ayrı estetikleri olan farklı gerçeklikler yaratmaktır. Eserleri dijital imge, baskı, üç boyutlu nesne gibi birçok farklı üretim formunu kapsamaktadır.

Mimarlık eğitimini Avusturya’daki Akademie der bildenen Künste Wien’de tamamlayan Pekin, yüksek lisansını A.B.D.’deki SCI-Arc, Southern California Institute of Architecture’da gerçekleştirmiştir. İşleri Avusturya, Danimarka, A.B.D. ve Türkiye’de birçok farklı sanat kurumu ve mekanda sergilenen Pekin, çalışmalarını ve yaşamını İstanbul'da sürdürmektedir.