OSMANİYE BAROSU BAŞKANI  Av. Dilem AKSOY,  ADANA BAROSU BAŞKANI  Av. Mengücek Gazi ÇITIRIK, GAZİANTEP BAROSU BAŞKANI Av. Bektaş ŞARKLI, MERSİN BAROSU BAŞKANI  Av. Alpay ANTMEN, HATAY BAROSU BAŞKANI  Av. Ekrem DÖNMEZ imzası ile yayınlanan AÇIK MEKTUP´ta şu görüşlere yer verildi:

?Sayın BAŞKAN;

7 Haziran 2015 Genel Seçimlerinden sonra çoğunluğunu yitiren iktidar partisi ve bu partiyle bağlarını koparmayıp, tarafsızlığını ihlale devam eden Cumhurbaşkanı seçim sonuçlarını içselleştirememiş, kabullenememiştir.

Daha sonra AKP ve yandaş medyası koalisyon görüşmeleriyle ilgili olumsuzluk algısı yaratmaya başlamış sanki diyalog, müzâkere, uzlaşmanın toplum için bir faydası yokmuş, Dünya´da ve ülkemizde koalisyon uygulamaları yaşanmamış gibi açıklamalar ve tutum sergilenmiştir.

Temmuz 2015´de 33 genç insanımızın Suruç´da katledilmesiyle başlayıp, sonrasında ülkemizi derinden etkileyecek olan katliamlar zinciri yaşanmış, Doğu ve Güneydoğu illerimizde yasal dayanağı bulunmayan sokağa çıkma yasakları, şehirlerin muhasara altına alınması, temel hak ve özgürlüklerin askıya alınması, bebek ve çocuk ölümlerinin, ayrılıkçı terör örgütünün artan saldırılarıyla asker ve polislerin (güvenlik kuvvetlerimizin) şehit olmaları, kan ve gözyaşının yanı sıra kaos, kargaşanın hâkim olduğu, toplumsal barış ve huzur ortamının kalmadığı ağır bir süreç yaşanmıştır.
Çoğunluğunu yitiren siyasi iktidar ve Cumhurbaşkanı tarafından artan terör olaylarının ve istikrarsızlığın nedeni olarak, partilerinin tek başına iktidar olmamasında ya da Anayasa´yı değiştirecek çoğunluğun kendilerine verilmemesini göstermişlerdir.

Temmuz 2015´de Suruç´da başlayan süreç içerisinde üç kez Ankara´da katliamlar yaşanmış, 166 insanımız hayatını yitirmiştir. Diyarbakır Baro Başkanı´mız Tahir Elçi´nin katledilmesinin üzerinden 4 ay geçmiş olmasına rağmen, dosyada hiçbir ilerleme olmamıştır.

Ayrıca merhum savcımız Selim Kiraz ve Berkin Elvan dosyalarında da gelişme olmaması üzücüdür. Böylelikle bir korku toplumu yaratılmış, yurttaşın can güvenliği kalmamış, insanlarımız özgürlük mü? güvenlik mi? ikilemine düşürülmüştür. Ayrıca cumhuriyet tarihinde yargı, hiç bu kadar yara almamış, yargı bağımsızlığı ve tarafsızlığı bu kadar tartışma konusu yapılmamış ve yargıya olan güven bu kadar düşük seviyelerde kalmamıştır.

Hukuk devletinden parti devletine geçişin tüm yasal ve fiili uygulamalarının görüldüğü, yargının rejimi dönüştürmenin ve iktidar mücadelesinin aracı haline getirildiği, topluma mesajın ve gözdağının yargı üzerinden verildiği, can güvenliğinin, kişi güvenliğinin, hukuk güvenliğinin kalmadığı, yargının bir tehdit aracı haline getirildiği, hakim ve savcı teminatının kalmadığı, mahkemelerin bağımsızlığının kalmadığı,hakimlerin verdikleri kararlardan, savcıların düzenledikleri iddianamelerden ve CMK gereğini yerine getirdikleri kararlardan dolayı yargılandıkları, açığa alındıkları, meslekten ihraç edildikleri, Anayasanın askıya alındığı, temel hak ve özgürlüklerin askıya alındığı bir süreçte Türkiye yargısının önemli bir Anayasal kurumu olan Yüksek Yargıtay´dan beklenilen tepkinin gelmediğini üzülerek gözlemlemekteyiz.

Durum böyleyken; katliamlar zinciri devam ederken, masum binlerce yurttaşımız ölürken, terörün son bulması, toplumsal barış ve huzur ortamının sağlanması için gerekenlerin yapılması yerine, daha çok kınama ve lanetleme ile olanlar izlenirken, terör ile yaşamaya toplumun alışması ve bunu kanıksaması doğrultusunda yapmış olduğunuz talihsiz ve vahim açıklamayı yerinde bulmadığımızı sizinle paylaşmak isteriz.

Anayasanın 5.maddesinde devletin temel amaç ve görevleri sayılmıştır. Cumhuriyeti ve demokrasiyi korumak, kişilerin ve toplumun refah, huzur ve mutluluğunu sağlamak, kişinin temel hak ve hürriyetlerinin önündeki engelleri kaldırmak, insanın maddi ve manevi varlığının gelişmesi için gerekli şartları hazırlamaya çalışmaktır.

Yine anayasanın 17.maddesi herkes, yaşama, maddi ve manevi varlığını koruma ve geliştirme hakkına sahiptir.

Birey-yurttaşın en temel hakkı yaşam hakkıdır. Yaşam hakkı devam edecektir ki diğer hak ve hürriyetler kullanılabilsin. AİHS ´nin 2.maddesinde ve Evrensel Beyannamenin 3.maddesinde yaşama hakkı güvenceye alınmıştır.

Ülke tarihine bakıldığında uzun yıllar olağanüstü hal ve sıkıyönetim uygulamalarını, darbe ve ara rejim hukuksuzluklarını yaşadığı görülecektir.

1984 yılından bu yana ayrılıkçı terör örgütünün katliamları, öldürdüğü insanlarımız ve terörle mücadeleye ayrılan kaynakları da düşündüğümüzde ülkemizin huzurlu ve barış ortamında geçen yıllarının az olduğu ortadadır.

Sayın Başkan, siz terörle, katliamlarla yaşamak ve buna alışmak isteyebilirsiniz. Bu, sizin en doğal hakkınızdır, SAYGI duyarız. Ancak biz, katliamlara alışmak ve kanıksamak istemiyoruz.  Alışmayacağımızı da kanıksamayacağımızı da sizinle paylaşmak istiyoruz.

Biz toplumsal huzur ve barışın sağlandığı, demokrasinin kural ve kurumlarıyla işlediği, üstünlerin hukukunun değil, hukukun üstünlüğünün geçerli olduğu, yurttaşın insan haysiyet ve onuruna yaraşan koşulların hazırlandığı, bireyin ve toplumun refahının tesis edildiği bir Türkiye´de yaşamak istiyoruz.

Çalışmalarınızda kolaylık diler, saygılar sunarız.?