Yaşamımın büyük bir bölümünü Adana’da geçirdim. Adana’da çok derin ve anlamlı anılarım var. Ancak bu yazımda hatıralarımı anlatmayacağım. Daha önemli bir şeyden, günlük bir gazeteden bahsedeceğim.
Yeni Adana Gazetesini anlatmaya çalışacağım. “1918’DEN BERİ HALKIN HİZMETİNDE” olan Yeni Adana Gazetesi, yerel bir gazete. Ancak Ulusal düzeyde ve yaygın bir şekilde, halkın karşısına çıkmıyor. Sadece Adana Kentindeki gazete bayilerinde satılıyor. Verdiği haberler ise, Ulusal çizgide. Anlatmak istediğim şu: “Yeni Adana Gazetesi gündemi öteki gazeteler kadar yakından izliyor. Sadece yerel yayınlanıyor. Bu, belki kurucusu Ahmet Remzi Yüreğir‘in isteğidir. Onu bilemiyorum.
Dilimizde çok güzel bir söylem vardır. “Doğduğun yere değil, doyduğun yere bak” diye… Bu söylemin anlamı, manası ya da meali açıktır. İnsanoğlu, yaşadığı, çalıştığı, yerleştiği yeri; doğup büyüdüğü yere tercih etmelidir. Bu düşünce ve akıl yürütme, bana göre çok doğru bir saptamadır.
Ancak, insanoğlunun bulunduğu başka yerler, başka mekânlar, başka durumlar da vardır. Örnek vermek gerekirse, “Olduğun Yer” vardır.
Ne demek olduğun yer? Bana göre, bu deyimin manası açık. İnsan doğuyor, büyüyor, yaşlanıyor, ihtiyarlıyor ve ölüyor. Ölümden kurtuluş yok. Çünkü, tüm canlılar hatta cansızların bile bir ömrü, bir yaşam süresi var. Ancak, bu yürüyüş ve koşuşturma sırasında olgunlaşıyor, yani “oluyor” Bu olgunlaşma, ya da olma nerede, nasıl, ne zaman ve ne şekilde gerçekleşiyor? O da pek bilinmiyor. Bu olgunlaşma ya da olma bazen doğduğu kentte, bazen doyduğu kentte, bazen de başka yerde oluyor.
Bana göre bu oluşum, insanın yaşama tam karıştığı, tam sorumluluk aldığı, tam düşünmeye başladığı, tam çalışıp çözüm ürettiği zamana ve yere denk geliyor.
Kendimden örnek verirsem, ben Adana’da oldum. Bu yüzden, ben kendimi 1974’den 2003’e kadar, yaşadığım kent olan Adanalı sayarım.
Neden mi? Anlatayım.
1969 yılında, Basın Yayın Yüksek Okulu’ndan (BYYO) mezun oldum. TRT’den burslu okuduğum için atamam, merkezi Adana’da bulunan TRT Çukurova Bölge Haber Müdürlüğü’ne yapıldı. Çalışma yerim önce Mersin, akabinde Adana oldu. 1987 yılı 7 Şubat tarihine kadar, TRT Haber Bürosunda çalışıp, uğraş verdim. Ter döktüm. Dirsek çürüttüm. Hem yaşamım, hem de mesleğim olgunlaştı. Tabii ki ben de, bu döngüden nasibimi aldım. Kısacası olgunlaştım: “ Yani oldum.”
Şimdi ise, Adana dışındayım.
Adana’da yaşadığım günleri yad ediyorum. İyi de yapıyorum.
Çünkü kendimi buluyorum. Çünkü hasretim azalıyor. Çünkü geçmişi anıyorum. Çünkü geleceği oluşturuyorum. Çünkü hâlâ olgunlaşıyorum. Çünkü hâlâ oluyorum.
Bilmem anlatabildim mi? (Kaynak: Ulus.com Gazetesi)
