Ahmet DOKUZOĞLU-NE DEMİŞTİK?


YENİ ADANA GAZETESİ

Yaklaşık üç yıldır yazı yazdığım Yeni Adana Gazetesi 103 yaşında.


 Dile kolay geliyor değil mi? 103 yaşına gelmiş başka bir gazete yok.

          1918 Aralık ayından bu yana yayın yapıyor. Üstelik yaptığı yayınla halkı ayaklandırmış, düşmanı geldiğine pişman etmiş bir gazeteden bahsediyoruz. Bu gazetenin başka bir benzeri yok.

               Ben Adana’yı 1972 yılından bu yana tanırım. Belki 1972 yılında bir çocuktum. Gazeteleri de sahiplerini de tanımazdım. Tanımam da gerekmiyordu. Fakat o yaşta çalışıyor olmamdan dolayı patronum rahmetli Özcan Altınoğlu sayesinde Yeni Adana Gazetesini de patronu Remzi Yüreğir’i de tanımış oldum. Onlar birlikte siyaset yapıyorlardı. Adana Belediyesinde meclis üyesiydiler. Sık sık bulunduğum yazıhaneye gelir hem siyaset konuşurlar, hem de çay içer giderlerdi.

           Daha sonraları ben de şiir yazmaya başlamıştım ve gazetelerde yayımlamıştı. İşte o vakitlerde gazetelere ilgi duymaya başladım. İlk gazetem Adana HÜRSÖZ gazetesiydi. Rahmetli İbrahim Şimşek beni gazeteyle tanıştırdı ve çocuk yaşta bana köşe verdiler. İlk şiirlerimi orada yayımladım. Daha sonra Hürriyet Gazetesinin Kelebek ekine şiirler yolladım. Bir kaç şiirim yayımlandı biliyorum, ama hangisiydi ve ne zaman yayımlandı bilmiyorum. Ayrıca radyoda bile yayımlanırmış. Bunu birkaç kişi söyledi. Tabii ben ne radyo dinliyor, ne de gazete alıyordum. Belki haftada bir alırdım. Ama karşı berber her gün gazete alır, ben de onlardan otlanırdım.

         Bizim çocukluğumuzda gazeteler elle satılırdı. Çoğunlukla çocuklar her gün gazetecilerden gazeteleri alır koltuğunun altında dolaşarak;

         “Yazıyor!….. yazıyor!….. “diyerek bağırırlar ve sokaklarda isteyene satarlardı. Daha sonraları kitapçılarda satılmaya başladı. Ve sonunda gazete bayileri açılmaya başladı. Gazeteleri hep oralardan alırdık.

           O vakitler evine her gün gazete alan aileler vardı. Onlar kültürlü insanlar olarak tanınırlardı. Daha sonra gazeteler promosyon vermeye başladı. Promosyon sayesinde okuyucu sayıları çok arttı. Özellikle büyük gazeteler yüz binlerce satar ve satışlarından büyük paralar kazanırlardı.

          Daha sonraları siyasi gazetelere dönüştüler. Her siyasi görüşün bir gazetesi olmaya başladı. O vakitler de gazeteleri alan insanlar ayrışmaya başladı. Öğrenciler, işçiler ve partililer gazete okumaktan öldürülür oldular. Her gazete bir silaha dönüştü. Kimin elinde görülürse dayak yiyor ya da destek buluyordu.

          Bazen de bir yazar, gazeteden atılıyor ya da patrona canı sıkılıyor, bir gazete kuruyordu. Büyük parası olan kişiler de kendi reklâmları için gazete çıkarıyor büyük ikramiyeler dağıtmış görünüyorlardı.

            İçlerinde kitap veren, bayrak veren, oyuncak veren; televizyon veren, hatta araba veren gazeteler bile vardı. Bir ağabeyimizin gazeteden kupon biriktirerek araba aldığını biliyorum. Üstüne para da vermiştir. Bizim aile de gazeteden kupon biriktirerek televizyon almıştı.

           Bütün bunlar benim bildiğim gazete hikâyeleridir. Ama bir yerel gazete düşünün; Tam 103 yıldır bu olayların hiç birine karışmamış, kendi bildiği yoldan hiç şaşmamış ve okurlarının sayesinde ne büyümüş ne de küçülmüş ama gazete çıkartıp memlekete hizmet etmeyi başarmıştır. İşte bu gazete benim de yazı yazdığım Yeni Adana Gazetesidir.

          1918 Yılında Fransızlar Adana’yı işgal ettiğinde bir inançlı insan Ahmet Remzi Bey, tıpkı Hasan Tahsin’in Yunanlılara karşı koyduğu gibi, ortaya atılıp, yazılarla düşmana meydan okumuştur. Fransızlar bu yiğide ceza vermiş gazeteyi kapatmış kendine de ölüm cezası vermiştir. O ise makineleri dağlara kaçırmış, Toros dağlarında bir vagonun içinde gazete basıp, silah dağıtır gibi, köylere kasabalara gazete dağıtmış ve insanları ayağa kaldırmıştır. İşte bu gazete benim de içinde bulunduğum Yeni Adana Gazetesidir.

           1965 Yılında Amerikalı basın sahipleri ülkelerde mücadele veren bu tip tarihi gazeteleri değerlendirerek, Yeni Adana Gazetesine basın ödülünü layık görmüştür.

          Ayrıca, bu gazete 1996 da Türkiye Gazeteciler Cemiyeti tarafından Türk Basınında özgürlük ödülüne laik görülmüş bir gazetedir.

         Ülkemizdeki birçok ünlü kişilerin düşüncelerini aktardığı gazetemiz 103 yıldır yaşadığı olaylarla gerçek gazilik unvanını hak etmiş, zor da olsa yaşamını devam ettirmeye çalışmaktadır.

         Böyle bir gazeteyi devam ettirmek bu milletin tarihi bir mecburiyetidir. Başta belediyeler, valilik makamları ve büyük kuruluşların bu görüşü dikkate almaları ve gerekli desteği vermeleri şarttır. Yeni Adana Gazetesi bir tarihtir. Bu ülkenin gururu ve özgürlük sembolüdür.

         Tarihe mal olmuş bu gazeteyi 103 yıldır ayakta tutan Yüreğir Ailesine sağlık sıhhat ve uzun ömürler diliyorum. Adı anılması gereken ender insanlardansınız. Hepiniz birer kahramansınız. Bu ülkenin özgürlüğünde ayak izleri olan insanlarsınız. Allah yar ve yardımcınız olsun.

         Ayrıca bu gazeteyi ayakta tutan, yayımlanmasında emeği kutsal sayan tüm emekçi çalışanlarına ve gazetede yazı yazan tüm yazar arkadaşlarıma da sağlık sıhhat ve huzur dolu bir yaşam diliyorum.

         Gazete okumak bir kültür işidir. Günden güne bu kültürsüzlük herkese zarar vermeye başlamıştır. Umarım yetkililer buna çare bulacaklardır. Tüm Adanalıların bu gazeteyi ayakta tutmak için çaba göstereceğine inancım sonsuzdur.

         Sürçü lisan ettik ise af ola, isterim ki insan önce insan ola!

 

 

abdulkadir kaçar
28.12.2020 12:58:31
sayın dokuzoğlu, adanamızın gururu olan YENİ ADANA GAZETEMİZ ile ilgili yazını zevkle okudum..her cümlenin altına imzaatıyorum...kalemine sağlık...tebrik ediyorum... saygılar selamlar...

YAZARLAR

  • Perşembe 24.1 ° / 11.6 ° Güneşli
  • Cuma 24.9 ° / 14.2 ° Güneşli
  • Cumartesi 28.3 ° / 15.1 ° Güneşli
  • BIST 100

    8806,72%-0,01
  • DOLAR

    32,25% 0,26
  • EURO

    35,08% 0,67
  • GRAM ALTIN

    2270,84% 0,79
  • Ç. ALTIN

    3854,72% 0,51