Üzgünüm, hem de çok üzgün! Ama öyle; bozulan hiçbir kaide düzelmez, kaidenin bozulması kaos demektir. Bazen kural düzelirmiş gibi yapar boyar gözünü insanın, yalancı bir bahar gülümser ufukta, belki şaha kalkmış mısraların diline bile yapışır atları umudun. Ama olmaz, düzelmez bozulan! Elin kolun, atiye olan sevecen tavrın bütün gücünü bir anda kaybetmiş gibi yıkılır yanlarına.
Üzgünüm, hem de çok üzgün! Ama öyle; kırılan hiçbir kalbin ritmik atışı eskisi gibi renkli olmaz, olamaz. Onarılamaz kalp kırıklıkları. Boşsa eğer yen’i insanlığının, Kaz Dağlarının altını üstüne getirerek arakladığın altınlarla dolduramazsın içini. Çünkü “Şeref” içi boş bir kelimedir sana göre. Bir martının çığlığındaki alçalıp yükselen tiz ton bile kalbe sargı bezi olmak için hafif kalır. Ayağa düşen saygıyı başa taç yapmak olasılık dışıdır, tabiata aykırı.
Üzgünüm, hem de çok üzgün! Ama öyle; giden asla geri dönmez! Giden gitmiştir artık hem mekândan hem de yürekten. Yollarına anksiyete çığlıklarının ulaşmadığı bakir kokulu çiçekler döksen de, öper gibi okşasa da parmakların ayaklarını gidenin, nafile.
Zaman gibidir giden; gider ve biter. Tekrar başa alıp bir film şeridi gibi yatırmak ruhunu bir haziran gecesi nehirlerin soğuk ellerine, imkânsızdır. Aynı ırmakta iki kez yıkanılmaz! Dejavu safsatadır.
Üzgünüm, hem de çok üzgün! Ama öyle; yok edilen devasa ormandan geriye sadece zehir kalır, acı içinde çırpına çırpına uzayan ölüm kalır. Yedi yüz kırk dönümlük ulu bir ciğerimiz daha göz göre göre yok ediliyor. Niçin biliyor musunuz? Bir avuç dolar için, bir avuç linyit için. Dünya Sağlık Örgütünün raporlarına göre insan sağlığını ciddi derecede olumsuz etkileyen yakıt türü; linyit kömürü. Dünyada Linyit kömürünü en çok tüketen dördüncü ülkeyiz. Gelişmiş ülkeler kaçıyor bu lanet madenden. Hadi, kömürü geçtim ya ormandaki bin bir çeşit habitat, milyonlarca canlı türü, kuşlar, böcekler, tavşanlar, kurtlar, sürüngenler… hiç mi onlara karşı vicdan azabı duymuyorsunuz? Milyonlarca canlının evini başlarına yıkıyorsunuz, yazık değil mi, günah değil mi?
İnsan, linyitsiz yaşayabilir ama havasız ve susuz asla... Siz ne yaptığınızın farkında mısınız? Sadece ormanı yok etmiyorsunuz siz, kadim bir milletin geleceğini yok ediyorsunuz, milleti yok ediyorsunuz.
Çok değil en fazla on yıl sonra bu ülkede tabiatın intikamı çok daha ağır olacak, yazın sıcaktan kavrulacak, kışın soğuktan donacağız. Selleri, erozyonu, çığı, kuraklığı daha şimdiden yaşamaya başladık.
Üzgünüm, hem de çok üzgün. Hiçbir şeyin dönüşü yok! Bundan sonra her insan kendi içinde ve her gün yeni bir dünya savaşı verecek, çünkü yaşamak; savaşmaktır. Açlıkla, yoklukla, yoksullukla savaşmak; kıtlıkla savaşmak… Dahası var?
Üzgünüm, hem de çok üzgün!
Karamsarım, hem de çok karamsar! İnsanlara olan güvenimi kaybettim. Tenha yollarda insanlığın kırılmış bacakları. Evrendeki en çok ölüm kusan silah atom bombası değil, sermaye. İnsanı insana kırdırtan en büyük, en acımasız ölüm silahı sermaye.
