Güzel ve gerçeğin bir araya gelmesi....Güzelliği görmek için ve bunu sanata yansıtacak estetik ustalığa sahip olmak için sanatçı olmak gereklidir. Rönenans döneminin en belirgin özelliği bu estetik ve gerçekliktir.
Yepyeni bir sanat anlayışının ortaya çıktığı Rönesans, aslında Antik Çağı yeniden canlandırma arzusudur. Geçmişi kullanarak geleceği inşa etme fikri. Toplum ve insan ilişkilerinin mantık ve gözlem sonucu irdelenmesi gerçeği sanatsal bakış açılarını büyük oranda etkilemiştir.
Bu nedenle, Dünyanın en ünlü ve değerli tablo ve heykellerinden bazıları Avrupa'nın Rönesans döneminde (1400-1600) üretilmiştir. Dönemin usta sanatçıları çoğu zaman hem resim hem de heykel sanatında yetenekliydi. Antik dönem sanatına dair incelemelerini perspektif konusundaki teorik bilgileriyle ve yeni resim teknikleriyle harmanlayarak benzersiz sanat eserleri ortaya koydular. Bu dönemde dinî ve laik sanatın öne çıkan özellikleri; gerçekçilik, ayrıntı, drama ve derin anlamdı. Sanatçılar sonunda esnaf statüsünden çıkarak toplumların kültür ve itibarına önemli katkılar sağlayan kişi konumuna yükseldi.
Rönesans, temel olarak skolastik düşünceye ve katı Katolik inancının baskıcı hâkimiyetine bir tepki olarak ortaya çıktığı için her şeyden önce bir inançtır. Antik dönem uygarlık anlayışının her şeyiyle skolastik düşünceden daha iyi ve kabul edilebilir olduğuna dair bir inançtır.
