Demokrasinin, Türkçesiyle “ulus egemenliği” düzeninin kültüründe, “uç”, yani “yan tutucu” görüşlere güvenilmemesi temel önem taşır.
Demokrasi, başta siyasetçiler olmak üzere tüm yurttaşlarda aynı zamanda hem yüreklilik, hem de ölçülülük (i’tidal) gerektiren bir düzendir.
Çünkü uçların, keskin düşüncelerin aynı kişide (örgüt yönetiminde) bir gün gelir tam karşıtı bir keskin görüşle yer değiştirdiği görülür.
O nedenle “UÇLAR BİRLEŞİR” gözlemi yapılmıştır.
Türkiye’de bugün “Dinci, ırkçı ve Marksist” kökenli siyasetçilerin ve parti yönetimlerinin işbirliğine tanık olmamız, siyaset toplumbiliminin bu evrensel geçerlikteki saptamasını doğruluyor:
Recep Tayyip Erdoğan ve AKP yönetimi, Devlet Bahçeli ve MHP yönetimi ve DOĞU Perinçek ve VATAN P yönetimi, DEMOKRASİYE KARŞI, yani “ÖLÇÜLÜLÜK” gerektiren düzene karşı, kolkola vermiş, işbirliği yapıyorlar...
“UÇLAR BİRLEŞİR” gözlemi, bir doğa yasası gibi işliyor ve kendini gösteriyor...