Kuşku yok ki, 10 küsur yıldır CHP ile MHP arasında gözlenen yakınlaşmanın sebebi AKP iktidarıdır ve temelde ?Vatan elden gidiyor? kaygısıdır.
Bu öyle bir kaygı ki, yeri gelmiş Necmettin Erbakan´ı bile en ilericinin gözünde sempatik kılmış, arkasından ?Tamam, muhafazakârdı, ama yurdunu severdi, Amerikancı değildi,? dedirtebilmiştir.
Elbette tam da bu noktada, vatanın mutlak bütünlüğünün zarara uğrayacağı, Atatürk İlke ve Devrimlerinin siyasi iktidar tarafından bilinçle erozyona uğratılması üzerine duyulan kaygının dozu, ortak bir noktada buluşmaya çalışan tarafların birbirlerine karşı olan inanç ve güvenin dozunu da belirlemiş oldu.
Öyle ki, yaygın basındaki belli başlı yazarların bu duruma işaret eden yorumları, seçimler öncesi seçmeni AKP iktidarına karşı tek güç olmaya davet eden telkinleri gazete köşelerinde kendini gösterirken, siyasi iktidar tarafından hazırlandığı açık, MHP´nin üç hilali ile CHP adının harmanlandığı el broşürleri sokaklara saçıldı ve halka ?CHP´ye verdiğin oy MHP´ye, MHP´ye verdiğin oy CHP´ye gider, haberin olsun,? mesajı verildi.
Bu ?kışkırtıcı? mesajdan MHP seçmeni ne kadar etkilendi bilinmez, işin CHP´li seçmen kısmında tam bir inanç ve güven duygusu hâkimdi ?Evet, gerekirse MHP´ye de oy verilebilirdi, ne vardı ki bunda??
Ki verildi de? Yerel ya da genel seçimlerde çok sayıda CHP´linin ya CHP´nin o anki adaylarını beğenmediği ya da MHP´nin adaylarıını CHP´ninkinden daha çok beğendiği, ya da yada MHP´nin adayını CHP´ninkinden güçlü görüp o güce katkı sunmak, oyları bölmemek adına MHP´ye oy verdiği tekrar tekrar görüldü.
Peki, bunun aksi görüldü mü bugüne kadar? Yani bir MHP´linin çıkıp üstte söz ettiğimiz benzer kaygılarla CHP´ye oy verdiği? En azından yakın çevremde rastlamadığımı, böyle bir duruma tanıklık etmediğimi söyleyebilirim. (Bunu yazarken MHP seçmeninin ?iyi de CHP de eski CHP değil ki, partiden yurtseverleri tasfiye etmeler, çözüm sürecine açık çek usulü deste vermeler,´ dediğini işitir gibiyim.)
Sonuç?
Şu ya da bu, 7 Haziran Genel Seçimleri sonrasında başlatılan hükümet kurma çalışmaları sırasında hepten gün yüzüne çıktı ki CHP´linin MHP´ye karşı olan aşkı tek taraflı imiş. CHP bugüne kadar MHP´yi kendi kendine sevip durmuş, onun da kendisine aynı duyguyla yaklaştığına inanmış. Oysa nafile... Leyla Mecnun aşkının mutlu sonla bitmesi daha olanaklı bu koşullarda.
Diğer siyasi partileri de işin içine katarak, koalisyon arayışlarındaki genel durumu özetleyecek olursak, CHP MHP´yi seviyor, MHP AKP´yi, AKP CHP´yi, HDP CHP ve AKP´yi, aslında HDP temelde hiçbirini...
Eşleşmeleri beğenmeyenler, yanlış olduğunu düşünenler kendi tespitlerine göre tabloyu tekrar şekillendirmekte özgürdür. Bu noktada sorun yok. Sorun, tüm siyasi partilerin tek taraflı duygu ve düşünce içinde olmasındadır.
Kadın erkek ilişilerinde kullanılan o klişe sözün bir gün siyasette de gerekli olacağı aklıma gelmezdi, ama o gün bugünmüş işte.
Şimdi o sözü siyasete uyarlayacak olursak: ?Siyasette birini bulman değil, birbirini bulman önemli.?
Öyleyse bunun bir an önce gerçekleşmesi dileği ile, yoksa işimiz yeni bir seçime kalır ki, işte o zaman yandı gülüm keten helva...
