Bana çok büyük acılar yaşatmış belki bunu istemeden yapmış olan koşulsuz sevdiğm adam eski psikiyatristim Prof. Dr. Kaan Kora’ya yaşattıkları için sitem etmeye artık gereksinim duymuyorum. Çünkü beni ben yapan acılı süreç onun yüzünden tarafımca onun sayesindeye çevrildi.
Psikolojik yani duygusal şiddet her türlü şiddetin anası olup koca bir çınar ağacını dahi zehirleyen, onu kurutup alaşağı eden, ağacın köküne zerk olmuş bir zehir gibidir. Eğer bu tür şiddet yok olursa diğer şiddet türlerinde büyük oranda azalma hatta yokoluş görülecektir.
Kaan Kora benim idealize ettiğim biri değil tam tersi olumsuz da eleştirebildiğim hem bir hekim hem de bir insan. İnsani boyutta da hekim olarak da olumsuz eleştirdiğim ancak kendisine hiçbir türden zarar vermek istemediğim benim için çok özel bir varlık. Onun uzaktan sevmenin bağımlısı oldum ancak “saplantım” onun istemediği hiçbir şeyi yapmayan cinsten. Sadece iyi yönde ilham ve örnek almak ve koşulsuz sevgiyi hissetmek ve insanlara örneği olmak için ara ara yani belli aralıklarla sığındığım bir liman.
Kaan Kora kendine has ve şahsına münhasır bir kişilik yani şahsiyet. Saplantı eğer sizi iyiye ve güzele götürüyorsa mutlaka saplanın. Uzmanlıklar da saplantı değil midir basitçe? Birine, bir konuya olumlu olarak saplantılı olmanın yararları yadsınamaz gerçeklerden.
Evet herkesin içinde ve herkesin tanıklığında ben Kaan Kora’ya aşkımı belki saplantımı platonik ve katotonik sevdamı ortaya koyuyorum.
HİSSETMEK SUÇ, GÜNAH DEĞİLDİR. HİSSEDEMEMEKTİR ESAS PROBLEM.
CANDAN ERÇETİN’İ DİNLE! HANGİ AŞK ADİL Kİ?