"Adı, soyadı
Açılır parantez
Doğduğu yıl, çizgi, öldüğü yıl
Kapanır, parantez" diyor BEHÇET NECATİGİL; ama biz şiir severler şairlerin parantezi kapanmaz diyoruz!
TOMRİS UYAR'a göre, TURGUT UYAR “Duyargalarını alabildiğine açarak gündeş dünyayı, çağı, bütün çalkantısıyla koyar şiirine.” diyor.
Böyle bir şairin sade vatandaş gibi, parantezi kapanır mı?
"Yazık sevgime diyor birisi
Güzel gözlü bir çocuğun bile
o kadar korunmuş bir yazı yoktu
Ne denmelidir bilemiyorum
sevgim acıyor
Gemiler gene gelip gidiyor
Dağlar kararıp aydınlanacaklar
Ve o kadar
Tavrım bir şeyi bulup coşmaktır
Sonbahar geldi hüzün
İlkbahar geldi kara hüzün
Ey en akıllı kişisi dünyanın
Bazen yaz ortasında gündüzün
sevgim acıyor
Kimi sevsem
Kim beni sevse" diyen hüzünlü şairin dizelerini her anımsadığımızda o parantez kapanır mı!..
Bir Ağustos günü göğe baktığımızda, onun da göğe baktığını düşünürsek o parantez kapanır mı!..
"Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat.
Durma göğe bakalım."
TURGUT UYAR
Durmadan kendini hatırlatması istenilen Tomris Uyar, durmadan göğe bakmak isteyen de Turgut Uyar'dır.
"Dünya'nın En Güzel Arabistanı" kitabında yer alır GÖĞE BAKMA DURAĞI şiiri. Biz de, başımızı kaldırıp uzun uzun gökyüzüne, maviliklere baktığımızda "Göğe Bakma Durağı"nı anımsarız ve belki gözlerimiz bulutlarda karşılaşır diyebiliriz.
Sevginin insan üstünde yarattığı etkiyi de ne güzel anlatıyor usta:
“Bir sargın umut yakaladım onu kuşandım
Serin mavi bir gökyüzü buldum onu kuşandım
Denize doğru sokaklar gördüm onları da kuşandım
Üstlerine üstlük seni kuşandım
Tedirgindim namussuzdum deli deliydim
Uslandım.”
TURGUT UYAR
Sevginin iyileştirici gücünü de dile getiriyor; sevgiliye sesleniyor:
"Güz geldi mi göçüp gidiyorsun buralardan
Mahzun kalıyor kalbim ve gözlerim..
Sen sevgileri ve yolları hatırlatıyorsun bana
Turnam, bir gün bırakmıyacağım peşini,
Ömrüm oldukça ardından geleceğim..
*************
Hiçbir zaman dertsiz kalmadı gönlüm
Bir çift gözden, bir yapraktan, bir kuştan.
Daima daha taze, daima yeni baştan
Turnam bir gün bırakmıyacağım peşini,
Sen nereye, ben oraya, adım adım
İnsan sevdikçe iyileşiyor artık anladım...
**************
Ne denmişse yalan hayat için,
İşte o, yaşandığı gibi sokaklarda.
Cümle geçmişimi aziz bileceğim
Turnam bir gün bırakmıyacağım seni
Yaşamak ve sevmek için ardarda,
Ömrüm oldukça peşinden geleceğim…"
TURGUT UYAR
T. Uyar, 1966'da eşinden boşanıp İstanbul'a geldiğinde yedi senelik bir duraklama sürecindedir. Bu süreçte hiç şiir yazmamıştır.
TOMRİS UYAR'la tanıştıktan sonra yeniden şiir yazmaya başlar, işte o şiirlerden biri:
BİR BOZUK SAATTİR YÜREĞİM SENDE DURUR
Herkes seni sen zanneder.
Senin sen olmadığını bile bilmeden,
Sen bile..
Seni ben geçerken,
Derim ki,
Saati sorduklarında;
Onu ”O” geçiyordur.
Kimse anlam veremez.
Tamir ettirmedin gitti derler şu saati.
Ettirmek istiyor musun demezler.
Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur.
Zamanı durdururum yüreğimde,
Sensiz geçtiği için,
Akrep yelkovana küskündür.
Şu bozuk saat çalışsa benim için ölümdür.
Bil ki akrep yelkovanı geçerse,
Atan bu yüreğim durur.
Bırak bozuk kalsın, hiç değilse;
Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur"
Turgut Uyar, aşk şiirlerinin en güzellerini eşi Tomris Uyar için yazmıştır. Şairin esin perisi, dostu, hayat arkadaşı, “dünyaya açılan penceresi”, sığınağı, yaşama sevincinin kaynağı, büyük, büyülü aşkıdır Tomris Uyar.
Son dize, Uyar’ın aşkının amentüsü olarak belleklerde kalır.
Bu denli derin, içten duygularla sevilmeyi hangi sevgili istemez ki!..
Hangi sevgili, sevgilisinin ona böyle seslenmesini istemez ki!...
"TOMRİS
"Senin için alışılmış şeyler söyleyemem sana yaraşmaz
Kış gecesi amcamızdır, bahar yakından kardeşimiz
Alır başımı Erzincan’a giderim seni düşünmek için
Dörtlükleri bozarım çünkü dağlar ne güne duruyor
Kıyılar ve eskimeyen her şey seni anlatmak için
Bir bozuk saattir yüreğim hep sende durur
Ne var ki ıslanır gider coşkunluğum durmadan
Durmadan
Dağ biraz daha benden, deniz her zaman senden
Hiçbir dileğimiz yok şimdilik tarihten coğrafyadan
Kimselere benzemesin isterim seni övdüğüm
Seni övdüğüm zaman
Güzel bir çingene yalnız başına dolaşmalı kırlarda
Seni övdüğüm zaman..."
Tomris'i öylesine sever ki o; övgüsünün kimselere benzemesini istemez, Tomris'le birlikteliğinin bitip tükenmesini istemez, yaşamının sonuna kadar yüreğinin onun için çarpacağını söyler.
Turgut Uyar bu şiiri yazdığı zaman henüz evlenmemişlerdir. Çok ünlenmiştir bu şiir, o zamanlar daktilo ile çoğaltılan, dönemin şiir matinelerinde elden ele dolaşan bir şiir olmuştur.
Şiir okurları için şairlerin doğum günleri, her şeyden önce anma, selamlama, saygı sunmak için önemli bir sebep olmalı... Modern Türkçe şiirin oluşumuna, gelişimine emeğiyle katkıda bulunan ve artık aramızda olmayan şairlerin doğum, ölüm günleri onların şiirlerini okumak için zaman ayıracağımız günler olmalı...
Hadi bakalım şiir severler yüreğiniz elveriyorsa gelin parantezi kapatın!
HOŞÇA KALIN.