Hiçbir işe yaramayınca faydalı insanlara karşı tavır alırlar. Topluma faydalı olmak muhteşem, ben de faydalı olmalıyım diye düşünmek yerine eleştiri yaparak çevresindeki insanların da kendileri gibi düşünmelerini beklerler. Böyle rahatlarlar ancak.
Halbuki özel hayatından zaman çalarak, etrafına faydalı olmanın verdiği mutluluğun tarifi yok. Yapamıyorsunuz bari eleştirmeyin, alkışlayın ki güzellikler çoğalsın.
Farkında olmadan terapi oluyorsunuz. Aslına bakarsanız eleştirmek çok kolay . Zor olan habersizce bir kalbe dokunmak. Gönülden bir Allah razı olsun almak. Gerçekten sevmek ve sevilmek. Üretmek ve çabalamak…
Faydalı insanları toplumdan dışlamak yerine, işe yaramayanları dışlamalı. Bir düşünün, kötü insanlar olmasa hayat ne kadar güzel olurdu…
Güzel bir dünya yaratabiliriz kendimize ve tüm sevdiklerimize .
Yeter ki isteyelim!!!