Ben Adanalı değilim. Adana ile 2018 yılına kadar hiçbir bağlantım olmadı. Çevremde dahi Adanalı kimse yoktu. Tanışmama vesile olan dostum Cezmi Doğaner vasıtası ile Beni bağrına basıp yazar olarak büyüten, memleket nedir neresidir sorusunu bana sorgulatan sevgili Adana ve halkı ile ilk göz ağrım Yeni Adana Gazetemiz bana karşı şahsıma göstermiş olduğu güven ve verdiği değer noktasında ben bugün yazılı basın kapanışını üzüntüyle ve derin hassasiyetle karşılıyorum.
Benim soyadım Kastamonu'dan gelse de ben kendimi Adanalı ilan ediyorum. Yazarlardan Zekai Buluç manevi abim ve eşi Muazzez Buluç manevi ablam oldu. Gittiğimde öyle bir karşılandım ki yedi kat el olan insanlar benim canım ve ciğerim olmuştu. Fehmi İnceoğlu ve Vahit Şahin nitekim her zaman destekçim ve gazetemiz ekibinden vefat eden dostlar da yoldaşım olarak varlıklarını sürdürdüler.
Yüreğir ailesine ve tüm diğer emekçilere, maneviyat nedir bilenlere ve gösterenlere, benim yazılarıma kucak açan gazetemiz ve ekibine teşekkürlerimi iletiyorum.
Bir çınar ağacı gibi kök saldı gazetemiz. Ne kadar yazılı olarak başında yer almayacak olsa da dijital olarak okurlara ulaşmaya devam edeceğiz. İşte biraz olsun yüreğimize su serpen bir durum bu.
ZEKİ MÜREN DER Kİ UNUTAMAM SENİ
Gazetemiz tarihe görülmedi tam tersi tarihe geçti. Kalın sağlıcakla...