(1898-1961)
1922 yılında Cenova'da dünya ekonomisi kongresi toplanmıştı. Kongrede hazır bulunan "New York Herald Tribune" gazetesinin muhabiri bir ara meslektaşı "Toronto Star" gazetesinin muhabirini şiddetle eleştirdi. Paris'ten gelen bu henüz yirmi üç yaşındaki genç muhabir ne kongrenin haberleriyle ilgileniyor ne de başka haberlerin peşinden koşuyordu. Gazetesine sadece kültür yazıları ve röportajlar gönderiyor. Mussolini, Clemenceau ve Çiçerin ile mülakatlar yapıyor, öteki yazarlarla ilişki kurmaya uğraşıyor ve nihayet edebiyatla da meşgul oluyordu. İşte bu delikanlı Ernest Hemingway'den başkası değildi.
O zamanlar Kanada'da yayınlanan "Toronto Star"ın Avrupa muhabirliğini yapan Hemingway gerçekten edebiyatla da ilgilenmeye başlamıştı. 1923 yılında ilk hikâye kitabını yayınladı. Daha sonra yazdığı "The Sun Also Rises" ona büyük bir ün kazandırdı. Hemingway bundan böyle romancılığına ve hikâyeciliğine devam etti ama hayatı boyunca daima gazeteci olarak kaldı.
Hemingway (1898-1961) doğuştan gazeteciydi. Daha on altı yaşındayken doğduğu Oak Park'daki okul gazetesinin hem yazarı hem de redaktörü oldu. İki yıl sonra "Kansas City Star" gazetesine girdi. Birçok çağdaşları gibi 1917 yılında bu gazetenin "Amerika'nın en iyi gazetesi" olduğuna inanıyordu. "Kansas City Star'ın mensupları için prensibi şuydu:
"Kısa cümleler kullanınız. Yazıda giriş bölümünü kısa tutunuz. Yaşayan İngilizceyle yazınız..”
Hemingway tüm edebî faaliyeti sırasında da bu prensiplere sadık kaldı. Daha sonraları "Hemingway stili" olarak dünyaya ün salan bu yazı biçimi aslında "Kansas City Star"ın koyduğu bu kuraldan başka bir şey değildi.
Genç Hemingway gazetede ilkin hastane ve polis röportajlarıyla kendini tanıttı. Fakat durumundan pek memnun sayılmazdı. Avrupa'da savaş vardı. Kendisi de serüveni severdi. Birden gönüllü olarak ordunun Kızılhaç servisine girdi ve ondokuz yaşındayken İtalyan cephesine geldi. Burada yaralandı ve 1919 da Amerika'ya geri döndü.
Dostları bu kez ona "Toronto Star'da iş buldular. Burada bir süre yazı kurulunda çalıştıktan sonra Chicago ve orta batıda röportajlar yaptı. Fakat Avrupa özlemi içindeydi; nihayet gazetesi onu Paris'e gönderdi. Paris Hemingway'in ikinci yurdu olmuştu. Buradan aktüel röportajlar gönderiyordu. Bu meyanda Paris'teki Bohem hayatını yazdı, fakat en önemlisi Atatürk'ün liderliğindeki Türk bağımsızlık savaşını izleyerek bu ölüm kalım mücadelesini safha safha gazetesine bildirmesi oldu.
Fransızların işgal altında tuttukları Ruhr bölgesinden yazdığı yazılar gazeteciliğin örnek vesikalarıydı. Bunlarda Ruhr bölgesindeki sefaleti, Alman halkının Fransızlara karşı beslediği nefreti diyalog biçiminde anlattı ve gelecek olaylar üzerinde dünya kamuoyunun dikkatini çekti.
Gazeteci Hemingway bu röportajlarıyla aynı zamanda mükemmel edebî örnekler de vermiş oldu. Öte yandan gazetelerde küçük hikâyelerini de yayınlıyordu. Kolayca edebiyat alanına geçti. Romanlarıyla ünü daha da arttı. Bu durumda artık gücünü belli etmiş bir yazar olarak kalabilirdi; ama Hemingway'in doğuştan bir gazeteci olduğunu söylemiştik. İspanya'da iç savaş patlayınca hemen buraya geldi, cepheden röportajlar yaptı. 1944 yılında İngiliz Kraliyet Hava Kuvvetlerine katıldı, nihayet Paris'in kurtuluşun da yine gazeteci olarak şehre girdi. O zaman başka bir muhabir gazeteci Hemingway için şöyle demişti:
"Savaş muhabirlerinin kan ve ter içinde nasıl çalıştıklarını belli etmek için edebiyatın en parlak doruğundan bu mevkiye yeniden döndü."
(YARIN:ALBERT CAMUS)
