(Doğumu: 29 Temmuz 1883- Ölümü: 28 Nisan 1945)
Asıl adı Benito Amilcare Andrea Mussolini, Ulusal Faşist Partinin lideri olan İtalyan politikacı ve gazetecidir. Kendini faşist olarak tanımlayan Mussolini, iktidara geldikten sonra Duce olarak tanındı. Biz hep onu önce sosyalist daha sonra da faşist oluşu ile tanıyorduk. Ama onun gazeteci yönü olduğunu bilmiyorduk. En azından bizler bilmiyorduk.
İngiliz diplomatı Sir Ivone Kirkpatrick uzun yıllar Roma’da bulundu ve Mussolini'nin yükselişini, daha sonra düşüşünü yakından gördü. Bu konuda yazdığı bir kitapta diktatörün kişiliğini kusursuz biçimde gözlerimizin önüne serdi.
Sosyalist; Mussolini 1910 yılında “La Lotta di Classe" dergisini kurdu iki yıl sonra da sosyalist partinin organı "Avanti"nin basına geçti. Gazetenin satışını birden yükseltti.
Kirkpatrick bir zamanlar İtalya'nın kayıtsız şartsız egemeni olan Mussolini'yi anlatırken onun kanaatlerindeki zayıflığı, fikir bakımından yüzeyde kalışını, kendini beğenmişliğini, ün aramasını nihayet oportünizmini örneklerle ortaya kor ve öte yandan gazeteciliği üzerinde durur. Şurası bir gerçektir ki, hiç bir politikacı Mussolini gibi tüm politik faaliyetini böyle gazeteciliğe sıkı sıkıya bağlamamıştır.
Kirkpatrick bu konuda şunları söyler:
“Mantıksızlıklarla dolu ve gerçeğe uymayan basma kelimeleri, dilinin sağlamlığı, sadeliği ve heyecanla yazılmış olmaları yüzünden okuyucuyu etkiliyordu."
Tanınmış İtalyan gazetecisi ve yazarı Luigi Barzini de aynı konuda şunları ilâve eder:
"Bir kişinin veya bir grubun salt iktidarı elde etmek için yaptığı gazetecilik, gazetecilik sanatının yozlaşmış biçimidir. Mussolini'nin gazeteciliği de işte böyledir. Mussolini iyi yazardı. Klâsik Lâtinceyi iyi bilirdi. Heyecanını kolayca yazılarına aktarırdı. Makaleleri modern gazeteciliğin iyi örneklerindendir amma bu yazılarında kullandığı malzeme ve bunların kullanılış biçimi makbul sayılamaz."
"Ne denirse densin Mussolini gerçek bir gazeteci ve kendi çağının belki de en iyi gazetecisiydi. O'nun yazı işleri müdürlüğü zamanında "Avanti"nin günlük baskı sayısı 50.000 den 200.000'e yükseldi. Mussolini gazeteciliğiyle aklı başında, okumuş azınlığa değil, daha çok ilkel duygularla hareket eden kitleye döndü ve bu dönüş onu halkın sesi, bu davranış onu nihayet bir devlet adamı yaptı. Gazetecilikte gerçeği bildirmeyi, objektifliği, hatta dürüstlüğü bir yana koydu. Hangi biçimde olursa olsun halk kitlelerini süreli dalgalandırmak, bunları süreli heyecan içinde tutmak için elinden geleni yaptı. Toplu ızdırap olaylarını kurcalamakta, bunları dramatize ederek gazetesinde göstermekte ustaydı. Eğer İtalyanlar İngilizler gibi meraklı gazete okuyucusu olsalardı Mussolini'nin yönetimindeki "Avanti" nin günlük baskı sayısı iki ya da üç milyona yükselirdi.'
Bir sosyalist babanın oğlu olan Mussolini (1883-1945) ilk gazeteciliği doğduğu Predappio kasabasında yaptı, keza İsviçre’de bulunduğu yıllarda ve daha sonra Forli'de günlük gazetelere ve dergilere makaleler yazdı.
Mussolini 1908’de tam bir yıl süreyle sosyalist "La Lima" gazetesini baştan sona kendi yazılarıyla doldurdu. O zamanlar henüz yirmi beş yaşındaydı ve koyu bir sosyalistti. Daha sonra o çağlarda Avusturyalılar’ın yönetiminde bulunan Trento'da "L'Avvenire des Lavoratore" gazetesine geçti. Çok sürmeden aynı şehirde o günlerde İtalyan sosyalistleri arasında bir gerginlik, bir ayrılık havası doğmuş. İhtilalci sosyalistler ile genişleme taraftarı milliyetçi-sosyalistler birbirlerini suçluyorlardı. Birinci dünya savaşı çıkınca taraflar açıkça ayrıldılar.
Mussolini 1914 de “Avanti'yi bıraktı ve bir süre sonra belki de Fransızların para yardımıyla - "Popolo d'Italia" gazetesini yayınlamaya başladı. Bu yeni gazete İtalya’nın Müttefikler yanında savaşa girmesi tezini hararetle savunuyordu. Bunun üzerine Mussolini sosyalist partiden ihraç edildi.
"Popolo d'Italia" savaştan sonra Faşist partisinin organı oldu. Mussolini iktidarı ele alınca gazete hükümetin sözcülüğünü yaptı. Duce burada aralıksız başmakale yazdı, zaman zaman direktiflerini yazı biçiminde gazetenin sütunlarında verdi. Hatta İtalya henüz Almanya’nın dümen suyunda gitmediği günlerde Mussolini aynı gazetede Hitler’in yönetim metodunu eleştirdi bile.
Mussolini gazeteyi daima kendi politikasının bir aleti olarak gördü. Bugünkü ölçülere göre gazeteciliği, büyük bir demagogun gazeteciliği olarak kabul edilebilir.
BENİTO MUSSOLİNİ'NİN ÖLÜMÜ:
Görevden alınan İtalyan faşist diktatörü, 28 Nisan 1945'te, Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın son günlerinde, İtalya'nın kuzeyindeki küçük Giulino di Mezzegra köyünde bir İtalyan partizan tarafından infaz edildiğinde meydana gelen bir olaydır. Mussolini, "Albay Valerio"nun takma adını kullanan komünist partizan Walter Audisio tarafından vurulmuştur.
(YARIN: TRUMAN)
