DİZİ FİLM

Mafya, siyasetçi ve bazı bürokratların ortaklaşa olarak devletin adını kullanarak yaptıkları yolsuzluklar ayyuka çıktı.
Sedat Peker anlatıyor; halkta dizi seyreder gibi seyrediyor.
Aslında anlatılanlar biliniyor. Yeni değil ,geçmişte de böyle şeyler olurdu ve anlatılırdı.
Ne hikmetse bunlar herkes tarafından bilinir, kenarda köşede konuşulur ama kimse açıktan dillendirmez ve gereğini yapması gerekenler kulağının üzerine yatardı.
Şimdilerde kemik kavgası midir, nedir bilinmez; biri açtı ağzını yumdu gözünü konuşuyor.
Doğru mudur yanlış mıdır bilmiyorum ama videolar gişe rekorları kırıyor.
Kimi konuşanın taraftarı kimi de karşı tarafın taraftarı olarak izliyor ve herkes eğleniyor. Dünya ise yörüngesinde “aynı hamam aynı tas” misali yoluna devam ediyor.
Oysa bu konuları yıllardan beri gündemde tutacak olanlar, TBMM’deki milletvekilleri ve medya mensuplarıydı. Görüyoruz ki hepsi başlarını kuma gömmüşler. Hal böyle olunca da hukukçular konuşamaz olmuş.
Ben, Sedat Peker’i tanımam etmem, konuşmasının haklı sebepleri var mıdır yok mudur onu da bilemem. Ama dikkatimi çeken bir şey var. Adam tek başına muhalefet.
Bence tüm medya kuruluşlarını kapatıp, milletvekillerinin de maaşlarını kesip evlerine göndermek lazım. Hepsinin yapması gerekenleri tek başına bir mafya üyesi yapıyor zaten. Hem de tam halkın anlayacağı dilden...
Dünyanın dört büyük sanayi dalından ikisi, uyuşturucu ve silah sektörüdür. Bu pazardan pay almak isteyen tüm mafya üyeleri tüm ülkelerde vardır. Ve bunlar bazen siyasetçi, bazen bürokrat, bazen gazeteci ve bazen de kabadayı donu giyebilirler. 
Ve en önemlisi; adamın konuştuğu rakamların en ufağı milyon ve milyar dolarlar.
Memleketimin insanlarının yüzde doksan beşi hep birlikte otursak, söylenen paraları sayamayız.
Zaten hepimiz asgari ücretle kıt kanaat geçinen insanlarız. Dolayısıyla hiç birimizin evinde para sayma makinelerimiz de yoktur.
Milyonlarla konuşulunca, yabancı ülkelerin insanları da bize “ siz ne kadar zenginmişsiniz.” diyorlar.
Ne cevap vereyim ki elin yabancısına? Kan kusarım ama “Kızılcık yedim.” derim.
Derim, derim de; elin gavuru da kurnaz, açlıktan kokan nefesimizi de almıyor değil ya.
Evet biz seksen milyonluk bir devletiz. Hepimiz devletin sahibiyiz. Fakat bizi yok hükmünde görenler sadece kendilerini devletin sahibi zannediyorlar.
Onlar milyon dolarla yaşarlarken biz de çekirdek çitleyerek onların çevirdiği filmleri seyrediyoruz.
Yiyin efendiler yiyin.
Yiyin ama yediklerinizi bize de anlatın.
Siz yiyip şiştikçe,
Biz zayıflayıp güzelleşiyoruz zaten.