Bir zamanlar “Kurtlar Vadisi” isimli dizi film vardı.
Perşembe akşamları oynar, yediden yetmişe herkes bu diziyi seyrederdi.
Ben de bu diziyi seyredenlerin, evlerinden ve mahalle kahvelerinden çıkınca sokaklarda kartal kanat gezişlerini izlerdim.
Her biri Kurtlar vadisinin baş aktörüydü sanki
Böylece tek bir bölüm izlemeden diziyi izlemiş kadar bilgi sahibi olurdum.
Bizim gibi az gelişmiş ülkelerde siyasetçi, işadamı, aşiret reisleri, mafya ve bürokratlar her zaman dedikodulara sebep olur. Gazete, televizyon ve filmlere buralardan malzeme çıkar.
Ülkelerin, güç sahibi olan azınlıklarının çevirdiği bu filmleri halklar ağzı açık izleyerek gelecek bölüm hakkında fikir yürütürler. İşin garibi hukuk adamları da bu filmleri severek izlerdi.
Bu filmlerdeki oyuncuların hepsi çok iyi giyinir, takıları ve kol saatleri kadınlarınkinden daha pahalı ve gösterişli olurdu.
Sık sık silahlar patlar, eroinden ve kokainden kazanılan paraları paylaşırken birbirlerini öldürürler ve seyircilere bavul dolusu paraları gösterirlerdi.
Kokaini görse elenmiş un zanneden insancıklar, gördükleri paralara ağızlarının suyu akarak bakardı. Silahlar da akıllarını başından alırdı. Çünkü insanoğlu bugünlere savaşarak geldiği için silahlara özel bir merakı vardır.
Film seyircilerinin her biri kendini dizinin başrol oyuncusu zannederdi.
Dizilerin kadınları da zeki güzel hatunlardı, çevirmedikleri entrika yoktu.
Mafya babaları, hanım ağalar, aşiret reisleri, baronlar, kurtlar ve çakallar hepsi bir aradaydı. Seç al, istediğin role gir.
Hukukun yoksa, adalet tesis edilememişse mafyalaşarak kaosa doğru koşuyoruz demektir.
Dünya kaosa sürüklenirken bu tür filmlerin pabucu dama atıldı. Artık teknolojide cağ atladık ve her şey naklen yayınlanıyor.
Yenilen içilenler, silahlar, paralar, kadınlar, yatak odası muhabbetleri ayyuka çıkmış durumda. Gizli kapaklı kalmamış.
Bugünleri seyrederken yaşlandığımı fark ettim. Yaşlanmanın yanında ayrı bir çağa, balık burcundan kova burcuna girdiğimizi anladım. Önümüzdeki yüz yılın kaos yılları olacağının göstergesi bunlar.
Evet, ben yaşlanmışım
Eskiden sokakta bir şey yiyerek gezmezdik, ayıptı.
Dedikodu yapmak hem ayıp hem de günahtı.
Şimdi yapılması gerekenler yapılmadığı için her şeyin dedikodusu yapılır oldu.
Büyükler oynuyor biz de ağzımız kulaklarımızda seyreder olduk.
Bir soru:
Seyrettiğiniz dizi filmler size ve bize ne kazandırıyor veya ne kaybettiriyor?
