On yıl emeklilikten sonra, “ Önlisans Programı” nedeniyle sınıf öğretmenliğine geri dönmüştüm. Valilik oluruyla “ Sosyal Hizmetler Çocuk Yuıvası” nda görevlendirildim. Oldum olası çocukları çok severim. Ama sevgimi sözcüklere dökerek gösteremem, içim kaynar da dilim tutulur sanki. Yuvanın en küçük çocuğu Nergis Çilli idi. Bir trafik kazasında gelmiş dünyaya. Kazada babası ölmüş, hamile anne can çekişirken çocuk alınmış. O çocuktu Nergis. Can veren annenin kucağındaki bir demet nergisten ötürü Nergis demişler, yetim ve öksüz bebeğe.
Ben tanıdığımda altı yaşındaydı Nergis. Cüce değildi, ama küçücüktü. Tanımsız bir etki yayılırdı çevresine. Adeta “ Durmayın gelin sevin beni” diyen bir davet yayılırdı ortama. 23 Nisan’da yaptığımız bir törende, masanın üstüne çıkararak şiir okutmuştum Nergis’e. Alışkanlık haline gelmiş, Nergis her törende masa üstünde şiir okur olmuştu. Baba- Kız idik Nergisle. Ben gelinceye kadar Yuvanın kapısında beni beklerdi. Çocuk Yuvasında görevim bitip ayrıldığım günkü ağlayışını, asla unutamam. Benim de boğazıma koskocaman bir yumruk oturmuştu.
***
Sosyal Hizmetler Çocuk Yuvasındaki geçici görevim bitmiş, eski okulum 23 Nisan İlkokuluna geçmiştim. Yuva’ya uğramıyordum. Nergis bensizliğe alışmalıydı. Yuvadan ayrıları bir yıl geçmişti. Gene bir 23 Nisan günüydü. Törenden sonra dağıldık. Evime gelirken komşu bakkal seslendi: “ Hocam, bir kız çocuğu geldi. Bişey aradığını sezinledim sordum, seni arıyordu. Çocuk Yuvasındanmış. Ben seni hâlâ orda çalışıyorsun sanıyordum. Yuvaya telefon ettim, gelip götürdüler.”
Yuvadaki derslerimizde, mutlaka mahallenizi ve apartmanınızın adını öğrenin. Zorda kaldığınızda polise bildirin. Bakın benim mahallem Bahçelievler, eviminse emek apartmanı olduğunu hiç unutmam, demiştim. O da unutmamış, Yuvadan kaçıp gelmiş. Sonraki gün gittim Yuvaya. Bir bütün olduk Nergis’le. Sevginin güzelliğini, ama yapılan davranışın yanlışlıklarını konuştuk enine boyuna. Yönetimin isteği üzerine genel bir söyleşiye çevirdik konuyu, bir seminer oldu.
***
Nergis çilli büyüdü, Nergis Çilli Hanım oldu. Daha sonra da Nergis Çilli’ sevgi ile yüklü bir soy ad daha buldu.
Bizden gelen gönül dileği, yaşamın tüm güzellikleri onun ve çocuklarının olsun.
