Ayakkabı konusunda ailemden gördüklerimin dışında çeşitli ortamlarda ve İstanbul’un değişik dünyasının değişik iş adamlarından saygı duyduğum bir abiden bazı şeyler duymuştum.
Bir gün saçım sakalım karışmış, üstüm başım bakımsız bir halde beni gören bu abi “Ne bu halin, yoksa böyle görünmek zorunda mısın?” dedi ve ayakkabı ile ilgili bilgilerini sıraladı.
“Düşman ayağa bakar” derler.
Üstünüz başınız bit pazarından olsa da ayakkabılarınız en kalitelisinden olmalı.
Size tepeden tırnağa bakan kişi ayaklarınızda takılı kalır. Ayaklarınızın hareketleri sizin düşüncelerinizi yansıtır. Beden dilinde önemli bir yeri vardır ayakların.
Ayakkabılarınız her zaman kaliteli, bakımlı ve rahat olmalı. Hatta yarım numara büyük olmalı. Dar ayakkabı yazın terletir, kışın üşütür ve en kısa zamanda deforme olur. Rahat ayakkabı ise yazın serin kışın sıcak tutar ayağı.
Evet “Sağlık ayaktan başlar.” derler.
Ayakkabı kültürüyle ilgili daha neler var neler...
Cenaze evinde, ölen kadın veya erkek kişinin en yeni ayakkabıları bahçe kapısının, şehirde ise apartman giriş kapısının önüne konur. Gece karanlığında oradan gecen ihtiyaç sahibi biri ayakkabıları alır.
Misafir olduğunuz evde ayakkabılarınızı giriş kapısında bırakırsınız. Çıkarken ayakkabıların burnunu kapıdan dışarı bakar şekilde bulursunuz. Tam bilemiyorum ama bu ayakkabı düzenleme işini evin kızı ya da hanımı yapıyor zannediyorum.
Eşi çalışmak için gurbete veya askere gittiyse, kadın kocasının ayakkabılarını devamlı görünür bir bicimde evin girişinde tutar. “Bu evin erkeği var, benim kocam var.” dercesine...
Ayakkabı ile alakalı aklıma gelenler bunlar. İnanıyorum ki benim bilmediğim çok daha fazlası vardır. Bu konuda bilgisi olanların bilgilerini yorumlarda yazarlarsa memnun olurum.
