Küçük bir çocukken unutamadığım kitaplardan biri de, Tercüman gazetesinin promosyon olarak verdiği, Dr. Kamran Şenel’in: ”Bu Hayat Bir Defa Yaşanır” adlı sağlık kitabıydı. Adının yansıttığı bir tümce güzelliği olsa gerek, kitabın yanımda hep bir cazibesi vardı. Bu kitaba ve okumaya olan tutku yanında, yaşamsal gerçeği imgelemsi bir tatta yansıttığından olsa gerekti. “Postacı Kapıyı İki Defa Çalar” gibi bir şeydi bu.
Nerden almıştım kitabı bilmiyorum. Çarşının göbeğinde de otursak, bizim eve gazete girmediği yıllardı. Okumuşluğu olmayan “ekmek partili” bir faytoncu baba gazeteyi alıp da ne yapacaktı ki? Sonraki yıllarda, bizim eve gazete Yaşar Kemal sayesinde girecekti ki, bu da Hürriyet gazetesiydi… Ağalı, eşkıyalı günlerin hüküm sürdüğü Misis Ovası’ndaki ırgatlığının yitik duygusunu ancak Yaşar Kemal’ın o güzel çizimli “İnce Memed”inde bulacaktı rahmetli babamız.
İşte böyle bir kitap öyküsüyle yazı yoluna düştük bu günde… Nerden nereye de geldik şimdi diyeceğiz ama boşuna da gelmedik…
Atatürk ve sanat-kitap konusu, çağrışım konusundaki albenisini de yitirmiyor… Yakın duran her insanı, Bir Evliya Çelebi kadar olamazsa da, sanat ve kitap konusunda kendi, içe dönük yolculuğuna çıkarabilir.
Ordan oraya geldik işte…
Atatürk’ün anıları ile sevdiği türkü ve şarkıları diyorduk değil mi?... Kendini aşan bir insancıllık ve içtenlikle selam aldığı grupla şarkı türkü çala söyleye yollara düşen, konum farkını kaldıran, kızdığında sıradan birine ağır konuşacağı yerde sizliliği elden bırakmayan kitap ve sanat dostu Atatürk’e de ancak bu yakışırdı.
Böyle olunca da türkü ve kitaplarla büyüyen Atatürk kültür ve sanat vefasızlığı da yapmayacaktı. Okuyan, araştıran, yurt içinde ve yurt dışında gören, yaşayan Atatürk öğrenerek ve özümseyerek sahip olduğu donanımın hakkını da doğal olarak verecekti ve verdi de ki; ülkesine, insanına, başta tutsak ve geri kalmış ülkelere önder olan simgesel bir isim oldu.
Atatürk ve müzik konusunu olabildiğince derinleştirirken, konu ile ilgili anıların yanı sıra, Atatürk’ün sevdiği şarkı ve türküler konusuna da girmeyi düşündük. Elimizde, birinci elden ve kurumsal anlamda asıl kaynaktan aldığımız bir kaynak olmasa da yer yer kitap, gazete, internet ortamından yararlanmaya çalıştık.
Bu ara anekdot ve yaşanmışlıklara da ayrı bir önem verdiğimizi belirtmeden geçemeyeceğiz…
