31 Ocak, ADD kurucu başkanı Muammer Aksoy’un ölüm yıldönümüydü. Acı bir suikastta hayatını kaybetmişti.
İki yıldır Berlin’de yasıyorum. Berlin de ADD ve Atatürkçü CHP gönüllüleri var.
Buradaki CHP’liler ve ADD’liler de Türkiye’dekiler gibi Atatürk’ü kendilerinden başka kimsenin sevmesine müsaade etmiyor.
Benzer bir şekilde AKP’liler de kendilerinden başka kimsenin Müslüman olmasını istemezler. Sanki Müslümanlık onların tekelindeymiş gibi.
Milletin milli ve manevi değerlerini siyasi partilerin oy uğruna kullanması hiç hoş değil aslında.
Neyse Atatürk’ü CHP’lilere ve ADD’lilere, Müslümanlığı AKP’lilere bırakıp konumuza dönelim.
Muammer Aksoy’un ölüm günüyle ilgili araştırma yapmak üzere sosyal medyada tüm tanıdığım CHP’li ve ADD’li arkadaşlarımın sayfalarını taradım. Birkaç arkadaşımın dışında kimsenin sayfasında Muammer Aksoy yok. Birkaç “Unutmayacağız, unutturmayacağız” gibi klişe sözler.
Parti ve dernek içi seçimlerde bol patırtılı paylaşımlar olur. Cafe barlarda arzı endam edilirken boy boy pozlar verilir ve yenilen içilenler paylaşılır. Ne garip ki, yılda bir gün Muammer Aksoy’a zaman ve yer ayıramamışlar.
Neden öldürüldü?
Kim öldürdü?
Bir beyanatta dikkatimi çekti; “kimliği belirlenemeyen kişilerce işlenen cinayetlerde hayatını kaybeden aydınlarımız.” deniyor. Oysa başta ADD kurucu başkanı Muammer Aksoy olmak üzere bir çok cinayetin failleri yakalanmıştır. Açıklamalarda ısrarla “faili meçhul” denilmesini anlayamıyorum.
Unutmayacağız, unutturmayacağız nutukları boşuna; kahramanların isimleri bazı günler çıkar için kullanılır sonra bir daha ki kullanma gününe kadar bir kenara atılır.
Memleketimin insanını tanırım. Doğulusunu Batılısını, Kuzeylisini Güneylisini; vefalı olduklarını bilirim.
Şimdi ne oldu?
Zaman mı değişti?
Biz mi değiştik?
Ne oldu vefa duygusuna?
Ya da siyasi alanda gördüğümüz kişiler ile normal geçim gailesi ile koşturan insanlarımız farklı mı?
Bizim memlekette bizim insanımız için hayatını ortaya koyanlar ölür gider.
“Kahramanlar ölmez” derler ama ölür,
Boşuna ölür.
Çok yazık...