Sınav, elle tutulmayan, gözle görülmeyen bir bela imiş.
“ Allah belanı versin” diye ilenmek var ya, o da aslında
“ Allah seni sınava çeksin” demekmiş.
Napolyoncağızı bile pes ettirişinden belli değil mi?
Korkarım Bizimkini bile pes ettirirse işte o zaman yandık.
Tanrımız da sınav delisi midir, nedir?
***
Ama Köy Enstitülü öğretmen, sınavı sınavdan geçirirdi.
Onun zamanında “ Test” de yoktu “ Tost” da yoktu. Sınavda
On soru, azıkta çökelek vardı.
Sınav soruları konuların ciğerini sökerdi. Verilen yanıtlar o
konunun ne düzeyde kavranmış olduğunu net olarak ortaya
koyardı.
Konunun kavranış haritası olurdu alınan sonuçlar.
O sınıf 60 kişi ise, sınava giren 61 kişi sayılırdı.
Çünkü o sınav, öğretmenin de sınavı olurdu.
Yetenek farklılıkları göz önüne alınarak değerlendirildiğinde,
“ Ortak Kavram Düzeyi” haritasının ortaya çıktığı görülürdü.
Öğretmen, başarı düzeyini böylece ölçer ve önlemini alırdı:
Neler olurdu bu önlemler?:
- Neden kavratamamış olduğunu saptardı.
- Kavratabilme yollarının neler olabileceğini görürdü.
- En uygun seçeneğin seçer ve uygulardı.
***
Siyasetçi de bir öğretmendir bence. “ Toplum Öğretmeni dir.
İnsanları “ Eğitim Boyutunda” belli bir amaca yönlendiren
bir eğitimcidir siyasetçi.
Bu çabanın üç çeşit görev alanı vardır:
- Yüz yüze görüşmek
- Kitlesel toplantılarda iletişim
- Medya araçlarıya iletişim.
Bu etkinliklerin sonuçları nerde ve nasıl görülüyor?:
- Kitlesel toplantılara katılım oranıyla,
- Seçimlerde ortaya konan oy sonuçlaryla
Öyleyse siyasetçi bu sonuçları titizlikle değerlendirerek,
kullandığı yöntemlerin başarı durumunu gözlemleyecektir.
Nerdeyse günübirlik değişimlere uğrayan topluma, aynı
şeyleri, aynı biçimde söyleyip durmanın başarı getireceğini
ummak, yanılgı olur.
“ Kırk kez deli desen deli olur” diyen söze aldanmamalıdır.
Bize akıllı gereklidir.
