1995 yılında Uludağ Üniversitesine İsrail Tarımsal Araştırma Enstitüsü Volcani Center ile ülkemizin gözde Ziraat Fakülteleri (Ankara, Akdeniz, Çukurova, Ege, Uludağ Ziraat Fakülteleri) arasındaki toplantı ve ikili işbirliği toplantısına Bölümümüzü temsilen katılmıştım. İsrail´den gelen geniş bir araştırmacı gurubu ile Türkiye´deki bilim insanları karşılıklı tanışma olanağı bulmuştuk. O toplantıya literatürden tanıştığımız bir bilim insanı arkadaşım da geliyordu. Ve beni ziyaret etmek istediğini belirtmişti. Toplantıya fakültemizde 10 kişilik bir katılımcı Dekanımız Nedim Uygun hocamızın başkanlığında katılmıştık. Uludağ´da yapılan toplantı heyecanlı ve keyifli. Uludağ Üniversitesi ile Çukurova üniversiteleri yakın dönemlerde kurulmuş genç üniversiteler. Çukurova 1973 ve Uludağ´da 1975 yıllarında kurulmuşlardı. Bursa´nın konumu ve İstanbul´a yakın olması nedeniyle iyi bilim insanı çektiğini biliyorduk. Ziraat Fakültesi ağırlıklı olarak Bahçe Bitkileri, Tarla, Hayvan yetiştirme, Toprak ve Tarımsal Yapılar ve Sulama bölümleri aktifti. Fakülte daha yeni binalarına kavuşuyordu o zaman. Daha sonra 2000´l, yıllarda Rektör Prof. Dr. Mustafa Yurtkuran üniversiteyi akredite etmek için bugüne kadar gördüğüm en ciddi akademik-idari çalışmayı yaptırdı. Derslerin işleyiş niteliği artırıldı, Eğitim kalitesi yükseltildi. Avrupa Üniversiteleri arasında bile ses getirdi. Bende bu çalışmayı ve üniversitenin gelişmesini çok önemsedim. Sayın Yurtkura´nın çalışması Türkiye Üniversiteleri için önemli bir modeldi. İlk defa çok sayıda rektör danışmanı ile çalıştığını okuyorduk. Sosyal içerikli toplantılar konferanslar yapılıyordu. Birçok merkezin kurulduğunu duyuyorduk. O nedenle yeni yurtdışında gelmiş ve üniversitelik bilincinin ülkemizde yaygınlaşmasını savunan biri olarak bu tür çalışmaları da önemsiyordum. Şimdi durum nedir tam inceleyemedim.Hatta o dönemin üniversitemiz rektörüne bu konuyu ileterek üniversitemizden bir heyetin Uludağ Üniversitesini ziyaret ederek oradaki modeli incelmenesin yaralı olacağını nazikçe ifade etmiştim.
Yıllardan sonra yeniden Uludağ üniversitesini ziyaret etmekten memnun oldum. Hava karlı ve soğuk olduğu için gezemedim. Meslektaşlarım ile karşılaştım. 1990´lı yıllarda Bursa yeni yeni otomotiv sanayisinin canlandığı bir ilimizindi. Renault binek otomobil fabrikası Bursa´da kurulmuş olması arkasında Tofaş önemli sanayi yatırımlarıydı. Tarama dayalı sanayide başta domates salçası, tekstil ve yabancı kökenli diğer işletmeler bölgeyi dışarıdan göç alan bir konuma getiriyordu. Bursa ovası başta şeftali ve armut olmak üzere önemli bir tarım alanı, Karaca ovasındaki soğan çeşidi ve diğer zengin bitki topluluğu ile önemli bir tarım ovasına sahiptir. O zaman toplum-kent-ekonomi gibi konulara ile şimdiki kadar ilgi göstermediğim için sosyolojik gözle kenti ve yaşamı izlememiştim. Tarihi bir iki yeri ziyaret etmiş olmak ve meşhur İskender lokantasından İskender yemenin dışında aklımda çık bir şey kalmamış. Ancak bu defa kentin çok farklılaştığı ve büyüdüğünü gördüm. Bursa bugün nüfus itibarı ile Türkiye´nin 4 büyük kenti. Ekonomik olarak da 4 veya 5 büyük ekonomiye sahip. Kente gözle görülür ciddi bir ilerleme olmuş.
Bursa´ya Tarım öğretimin 171 yıl dönümüne onur konuğu olarak davet olduğum toplantıda dünden bugüne tarım ve tarımsal eğitimini tarih perspektifi içinde günümüz dünyasına kadar yaşananları anlatım. Güzel, farklı bir gün geçirdim. Arkadaşlarımı ve yazılarımı takip eden dostlarımla karşılaşmak ayrıca keyifliydi.
Bursa´nın son yıların en soğuk günlerinde birini yaşadığını belirtiler arkadaşlar. Akşamdan İstanbul-Bursa arasında yağan kar her tarafı kaplamış. Bir gün önce aynı yoldan geçerken gördüğüm bütün yeşil alanların beyaz bürünmesi görmeye değer. Dönüş yolunda ve havaalanı çevresinden çok güzel kar ve doğa manzarası izledim. Bunca kar ve kışın yanında ülkenin kurşun gibi havası içinde mutluluğunu resmini çıkarmaya çalıştım.
Bursa´ya konuşma yapmak üzere davet eden ZMO şube başkanı Doç Dr. Erkan Yaslıoğlu ve sınıf arkadaşım Doç. Dr. Ertuğrul Aksoy´a, yeniden davetleri ve ilgilerinden dolayı teşekkür ederim.
