“Türkiye’de 12 milyon emekli var. Bu arkadaşların yaş ortalaması aşağı yukarı 65! Necip medyamızın her sabah ve akşam haberlerinde bir uzman edasıyla söyledikleri bir tıbbi bulgu var: 60 yaş üzeri insanlar risk altında! Yani 12 milyon kişi! Çoğunluğu yaşamın içinde bu insanların; kimi bir gecikmiş hevesinin peşinde kimi hala ekmek parası peşinde kimisi de sağlık sorunlarıyla cebelleşiyor!
Medya bu haberi güya halkı aydınlatmak bilgilendirmek adına veriyor… Yani iyilik yapıyor. Hatta emeklilere dikkatli olun çağrısı yapıyor bile denilebilir. Fakat bu işin yapılma biçimi böyle mi olmalı? Açık söyleyeyim bu haberi her dinlediğimde aklıma yukarda sözünü ettiğim “tecrit odası” geliyor! 70 yaşını geçmiş bir insan olarak toplama kampında gaz odasına gönderilecek Yahudi tedirginliği yaşıyorum. Bu tedirginliği yaşatmadan bu işi çözmenin bir yolu bulunmalı…”
Bu alıntı 19.Mart.2020 tarihli Yeni Adana’ya yazdığım yazıdan yapıldı… Bu, yaşlılara uygulanan sokağa çıkma yasağının henüz tartışıldığı son birkaç gün içerisinde yazdığım bir yazı. Biraz rahatsız ve tedirgin biraz kızgın bir yazı. Çok fena kızmış olmalıyım ki, Nazi toplama kamplarında gaz odasına gönderilecek Yahudi eğretilemesini(Metafor) kullanmışım.
Yaşlılara sokağa çıkma yasağı uygulaması bir aydan fazla bir zamandır sürüyor. Hem de sıkı bir biçimde. Birkaç kez sokağa çıkmak zorunda kaldım bir emniyet görevlisi hemen ikaz etti… Tam 40 yıldır sabahları spor yaparım. Bu alışkanlığımı her yerde sürdürdüm. Gezilerde, misafirliklerimde bile mutlaka bir çözümünü bulur yürürüm. Gelgelelim son bir aydır yürüyüş yapmam bir çeşit suç işlemem anlamına geliyor. Maske takıp kimseye yaklaşmadan, yürüdüğüm parkura bazen polis gelip “neden sokaktasınız evinize gidin!” gibilerden oldukça kibar ve incelikli biçimde uyarılarda bulunuyorlar! ama alışkanlık. insan ha deyince bırakamıyor işte.
İlk yürüyüş yapmaya başladığım yıllarda benden yaşça büyük biriyle yürüyüşe çıkardık. Adamcağız giydiği spor kıyafetinden utanır “yahu Ahmet Bey pijamayla sokağa çıkmaya utanıyorum” derdi. Belki inanmayacaksınız o zamanlar Adananın en havalı mahallesinde bile eşofman diye bir giysi bilinmezmiş! Rahmetli yol arkadaşım o mahallede bilinen biriydi… Şimdilerde her derdin devası spor ve özellikle yürüyüş! Kurallara uyularak yapılacak saatlik bir yürüyüşün kimseye zararı olmaz!
Konuya dair bu günlerde ilgi yoğunlaştı. Bazı medya organları “N’olacak bu 65 yaş üstünün halleri” gibilerinden yakınmaları dillendirmeye başladılar…
Geçen hafta içinde Nilgün Cerrahoğlu yazısına (Cumhuriyet, 23.04.2020) “Yaşlılara Sarı Yıldız” başlığını koyuverince yukarda alıntı yaptığım yazım aklıma geldi… Nazi Almanya’sında Yahudilerin, göğüslerinde Yahudi olduklarını belli edecek peygamber Davut’un altı köşeli sarı yıldızını taşımak zorunluluğu vardı. Meğerse bu sorun İtalya’da enine boyuna tartışılmaya başlanmış. Yalnız metaforu kullanan Cerrahoğlu değil; İtalyan medyasının yaşlı yazarları!
Yazıdan anladığıma göre Avrupa’da Güney Amerika’da ve diğer ülkelerde de yaşlıları sokağa, en azından yılbaşına kadar, çıkarmama istemleri var. Çok masum bir nedenle de bu yasak destekleniyor: Bizi koruyacaklarmış! Torunlarımız dedesiz ve ninesin kalmasın mış!
Bu yaşa kadar kimseye yük olmadan geldik. Çoğumuz, bu cangılda kimsenin yardımı olmadan yaşayabildikse torunlarımızı ve çocuklarımızı korumayı da biliriz.
