Yüzyılın küresel salgını, önüne çıkan kurumsal yapı ve yerleşik düzenleri bir nevi dayanıklılık testine tabi tutmaya devam etmekte.
Gafil avlanan, organize olamayan kurumlar bu erozyonla itibar ve güven kaybı yaşamaktadır.
Ölümcül pandeminin ne zaman sonlanacağı, yeni dalgalar yaratıp yaratmayacağı bugünden kestirilemese de yaygın fütüristik anlayış, küresel bir dönüşüm sürecini tetiklediği yönündedir.
Yaşamakta olduğumuz tarihi kırılma dönemeci biz istemesek de bir çok şeyi değiştirecek olup ne kadar karşı koysa da bundan siyasi yönetimler de payını alacak görünmektedir.
***
İnsanlığa, büyük savaşların yaşatmadığı ümitsizlik ve yok olma endişesi yaşatan düzenlerin hiçbir şey olmamış gibi devam etmesi artık kabul görmeyecektir.
Büyük bir travma geçirmekte olan insanlığın, yanlışında ısrar eden, ihmalci, emredici otoritelere değil daha çok sözünün dinlendiği, var olma haklarının korunduğu ve daha önemlisi de sorgulayabildiği sistemlere itibar etmesi 'yeni normal' olacaktır.
Kitlelerin, kendisini güvencede hissedeceği sosyal devlet yapılanmalarına öncelik vermesi de hiç kimseyi şaşırtmayacaktır.
Elbette sosyal devlet yapılanmasının bilinen anlamının dışına taşıp daha kapsayıcı bir mecraya evrilmesi de kaçınılmazdır.
Sessiz görünen endişeli kitlelerin can güvenliği veya gelecek endişesi söz konusu olduğunda, hayata tutunma mücadelesindeki itirazının dozunu artırması doğal bir sosyal reflekstir.
Karar vericilerin, ölümcül hata ve ihmallerindendir ki başta ABD, Fransa ve Almanya olmak üzere birçok coğrafyadaki memnuniyetsizlik, eleştiri düzeyini aşarak, talepkar sivil itaatsizlik dalgalarına dönüşmeye başlamıştır.
***
'Yeni normalleşme' beklentisi, bildik rejimler ve Uluslararası hiyerarşik yapılanmanın da değişimi anlamına gelecektir
Uluslararası toplum, insanlığı yok oluş felaketine sürükleyebilen, denetimsiz, otoriter düzenlerden uzaklaşacaktır.
Özellikle doktriner düzenler, kitlesel basınç karşısında her coğrafyada kendisine çeki düzen verecektir.
Yeni normalleşme, uluslararası toplumun ortak talep ve eğilimlerine göre şekillenecek olup ortak insani değerlerin öne çıkarılacağı yeni bir iklim hüküm sürecektir.
İnsanlığın, ortak bekayı koruma yönünde daha uyanık ve tetikte olacağı da muhakkaktır.
Yeni toplumsal düzenler, küresel salgın çaresizliğini bir daha yaşamamak için tercihlerini başka gündemler güden, emredici iktidarlara değil, sözünün dinlendiği, sorgulayabildiği sistemlerden yana kullanacaktır.
Fütüristik fikir eksersizleri de eğilimin bu yönde olduğuna işaret etmektedir.
