ÖYKÜLERR…

Ne kadar bu gerçekçi öyküleri anlatasım geliyor bir bilsenizz…  
Kanlıfabrika, Mürşitfabrikası, Bitpazarı, Yanıkbahçe, Havuzlubahçe, Küçükoba, Kuruköprü, Dörtyol, Küçüksaat, Yağcami, Atatürk Parkı, Sular, Eski Garajlar, Eski Vilayet, Bitpazarı, Eskibaraj ve Yenibaraj durma anlat diyor!.. 
Saydam caddesi, Debboy caddesi, Obalar caddesi, Pazarlar caddesi, Ali Münif caddesi, Çakmak caddesi, Abidinpaşa caddesi, Atatürk caddesi, Debboy caddesi, Ferit Celal Güven caddesi, İnönü caddesi, Hergele yolu, Mersinyolu ve Barajyolu ise diyor ne duruyorsun!... 
Sucuzade, Alidede, Dumlupınar, Sarıyakup, Sugediği, Tepebağ, Türkocağı, Hürriyet, Yenibey, Mirzaçelebi, Kocavezir, Dağlıoğlu, Belediyeevleri, Mahfesığmaz, Toros ve Güzelyalı mahalleleri ise sırasını soruyorlar!.. 
Dahası… Yüregir’le Seyhan ovaları; Havraniye, Herekli, Ağzıböyük, Yassıveren köyleri…. Seyhan, Ceyhan, Yüregir, Karaisalı, Karataş, Pozantı, Tuzla, Misis, Mersin, Balıkesir, Üsküdar, İstanbul, Zile, K.Maraş, Ankara, İskenderun, Antakya, Reutlingen, Utersan, Kotbisetör, Bad Bramstedt anlatmazsam gücenecek gibi!.. 
Bu liste böyle uzayıp gider gibi tava gelince… 
Yüzüne Cebrail Aleyhimselamın düşürdüğü utanç gölgesiyle hemşerim Lokman Hekim gelir öteden her derde deva gibi… Sen Piyer’in antik söylencesi çağlar ötesinden yankılanır bütün mitolojik görkemiyle dalga dalga üstüme!... Gölgem yıkılır, ben düşerim içimde vurulmaya hazır, kırılırım sessiz, vakur; yıkılırım içimde… Vurduysan bir daha, bir daha derim guruma el ederek…  Ulubatlı Hasan olurum burçlarında.. Hiçbir şey olmamış gibi, derviş der “ne bu hâl…” Görüyorum seni uzaktan; okuyorum içinin kalemini… 
Şiir dağlarının eriyen karlarını donduran inadıyla, Seyhan’a göz kırpar suyun öte yanından… Her şafak kendimi astığım şehir meydanına çıkarım sorgusuz sualsiz. Güneş yüzü görmeyen anılarımın emanetini canı pahasına taşırım er meydanında. Olsun, canı sağ olsun hayatta ne ki!.. Onsuz yıllara sığmayan da bir hayat, bir domatesle, kabağın, al renkli bir gülün, orkidenin birkaç günlük yalın hayatı da. 
İşte bu, hepsi bu… Boğazınıza yağlı urganın o yuvarlak halkasını takabilirsiniz artık hatıralar… Bir seyirlik dramınızın oyun biletini toptan birine de satabilirsiniz… Hem de benim yerime melodram da yapabilirsiniz; cellatın kılıncıyla vurulan başınızı Sucuzade’den Mahfesığmaz’a gezdirebilirseniz… 
Ne kadar gerçekçi öyküler anlatmak istiyorum ne kadar…