Mesut Mertcan aramızdan ayrıldı?
Türkçeyi güzel kullanan önemli bir sunucu.
Bir şair, bir öykücü adayı da diyebilirsiniz onun için.
Hastaydı, şiddetle tedaviye ihtiyacı vardı. Umut azdı onun için.. Fakat onun hayalleri, umutları vardı.
Çıkacağını umuyordu bulunduğu yerden. Kafasında planları, projeleri vardı.
Fakat işte orda el üstünde gidiyordu?
Servilerin altına ebedi istirahatgâhına el üstünde giderken arada bir bağırıyorlardı:
?Allah rahmet eylesin diyenin akıbeti hayrolsun??
İşte hayat bu kadardı..
Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayan insan birbirine veda etmenin umarsız emanetine terk ediliyordu sonuçta.
Kemikleşen bir bireylik ve öznellik taşımıyordu Mesut Mertcan?
İnsancıl, çoğulcu, demokrat, demokrasi sevdalısıydı...
Hatta okuduğu o meşhur 12 Eylül darbesi bildirisi bile bu duyarlılığına gölge düşürmemişti.
Çoğulculuğu şiirlerine bile sinmişti onun...
?Bizden Birileri?ne sesleniyordu?
?Bir Ali, bir Mehmet, bir Fatma bacı vardı oy? şiirlerinde?
?Tenleri kavruk kavruk/Elleri nasır nasır/Yürekleri çelik çelik? olan Bizden birileri?ydi şiirlerindeki.
?Umutları ? ak duygularında? olan ?Çocukları vardı başak boyunda?? sonra dizelerinin çimlerinde koşan, yarına büyüyen şirin çocuklar.
Tasaları onlaraydı hep?
?İbram pabuç ister/Zeynep okul ister/Hakkını ister bizden birileri? deyip dövünüyordu şiir boy veren dizelerinde.
Mesut Mertcan yok artık. Onun yoksul ırgatları candan birdostunu daha kaybetti oy anam oy?
Elde kazma kürek
Çıkında soğan ekmek
Ezilmişliği yaşarlar türkülerinde
Oy anam anam oy.
