Türkiye´de çıkan, halka hitap eden medyanın dili elbette Türkçe olacaktır. Belki başka dille yayın yapan medya bulunabilir. Fakat her iki halde de medya dilinin nazik, kibar ve dürüst olması gerekir. Basın ve siyasi hayatımızın bazı kesiminde küfürlü, hakaretamiz sözler tercih edilmekte ve sonunda ben daha ağırını söyledim, yazdım gibi anlayışlar tercih edilmektedir. Oysa halk arasında böyle sözler asabiyet ve husumet gereği söylense dahi diğer yazılar basında ve siyasette yer bulmamalıdır. Basın ve siyaset bir seviye işidir. Siyasi ve basın dili edebi, nazik olduğu takdirde daha çok ilgi çekici ve etkileyicidir. Böylece en sert düşünceleri bile edebi üslup içinde küfürsüz ve hakaretsiz söylemek mümkündür. Bu bir maharet işi olup diğer ifade ayıp ve ceza celbeden sebeptir.
