Milli Eğitim Bakanlığımız, her gün bir yerini değiştire değiştire program yapıyor.
Bazı dersleri kaldırarak, yumağı şeriata doğru sarıyor gibi . Kırpa kırpa 3 ders saatine indirilen matematikten biri daha, Din ve Ahlak Bilgisi dersine kaptırmış yerini. Kalan iki saati de alsalar da, çocuklarımız matematik belasından tümüyle kurtulsalar bari.
Bakın, matematiğin insanı ne hale getirdiğine birkaç örnek vereyim de, ne demek İstediğimi iyice anlayın(!) Hem de elden duyma laf değil, yakından tanığı olduğum şeyler. Capcanlı örnekler.
***
Öğrencilik yaşamının, acısıyla- tatlısıyla, unutulamayan yanları ya da yılları vardır. Bu süreç içinde ağırlığını koyan bazı öğretmenler olur ki, onları unutmak istesen bile unutamazsın.
Benim Köy Enstitüsü yıllarımdan Matematik Öğretmenim Şazettin Özkazanç’ı unut da göreyim seni.
Şazettin Bey, genizden damağa vurgulayarak konuşan,; kimse ile tartışmayan; yer yansa bir çöpü yanmayan bir adamdı. Onluk not sisteminde on numaranın ve sıfırın yarısını veren, saygın bir matematikçiydi. Nasıl olduysa bana bir 8 verdi. Bunu duyan büyük sınıflar bana, törenle bir çift ayakkabı armağan etmişlerdi de, Şazettin Bey’in kılı bile kıpırdamamıştı.
***
Hatasız kul olmazmış ya.. Şazettin Bey de hata yaptı bir gün. Karatahtada gösterdiği örnek çözümde hata yaptı. Fırsatı yakaladık sanmıştık. “ Öğretmenim, sıfırın hangi tarafını istiyorsunuz?” dedik. Bilmem kaçıncı dereceden yanıt geldi: “ Makarnayı ekmekle yiyen bir milletin çocuğu olarak, bu kadar çözdüğüme şükredin”
Ekmeğimizi, makarnamızı dile dolamak da niye, diye hafiften bozulmuştuk.
***
19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı’nı Adana’da kutlardık biz. 18 Mayıs günü Haruniye’ den yola çıkar, trenle Adana’ya inerdik. İnönü İlkokulunun tahta sıralarının üzerinde geceyi geçirir; sabahında tüm coşkumuzla stadyuma hâkim olurduk. Sergilediğimiz gösteriler, aylarca dillerde dolanırdı. Aynı gün akşamüstü de, trenle Düziçi’ne dönerdik.
O dönüşün birinde, Şazettin Beyle Melahat Hanım da aramızda, treni bekliyoruz. Biz cıvıl cıvıl oynaşırken, onlar bir bankta oturuyorlardı. Şazettin Bey sigara almak için Büfeye gitmiş.. O sırada da tren gelince, Şazettin Bey atlamış trene. Yolda bize soruyor. Bir arkadaş “ İstasyonda sizi bekliyordu” deyince, geri dönüp, eşini alıp gelmişti.
***
Şazettin Beyin de, Melahat Hanımın da ilk saatte dersleri olan bir gün. Melahat Hanım bizim Türkçe öğretmenimizdi. Yarım saat geçtiği halde gelmemişti. Nihayet söylene söylene geldi; yerine otururken “ Çocuklar! Dünyada her şey olun, sakın ha matematikçi olmayın” dedi. Merak ettiğimizi görünce de anlatmak zorunda kaldı:
Dersleri ilk saatte olduğu için, acele ediyorlarmış. Melahat Hanım kahvaltıyı hazırken, Şazettin Bey duşa girmiş. Epey zaman geçmiş, kahvaltı hazırlanmış, ama banyodan ses yok. Melahat Hanım gidip bakmış ki, Şazettin Bey soyunmuş; üstüne bir tas su bile dökmemiş; sabunla yere çizdiği şeklin başında düşünüp duruyor.
Melahat öğretmenimiz, siniri geçince sözünü geri almış “ Can acısıyla söylediğime bakmayın çocuklar. Kâinat matematik üstünedir” demeyi unutmamıştı.
***
Bir başka günde bize dersi vardı Şazettin Beyin. Hızla geldi, yüzümüze bile bakmadan, yola bakan pencereden bir süre uzaklara daldı; yönünü dönmeden “ Aynştayını (Einstein) adını duydunuz mu?” dedi. Birkaç kişi parmak kaldırdıksa da bakmadı. Karıncalı bir sesle “ O büyük insan, Aynştayını öldü bugün” dedi, çıkıp gitti.
Sonrasını gene Melahat öğretmenimizden öğrendik: O saatte dersi olmadığı için, Melahat Hanım evdeymiş. Şazettin Bey ağlayarak varmış eve. Melahat Hanım korku ve telaşla ne olduğunu sorarken, hıçkırık arasında bir akrabanın adını duyar gibi olmuş, o da başlamış ağlamaya. Ama ağıt arasında Şazettin Bey’in “ Fizik Bilimi bir dehasını kaybetti” deyişi dikkatini çekmiş. Ağıt biraz yavaşlayınca Şazettin Bey’e usulca sormuş: “ Şazettin, eniştem ne zaman fizikçi oldu?”
***
İşte, matematik adamı bu hallere sokuyor. Çocuklar bari kurtarılmalı, değil mi?
( Mekânınız cennet olsun; ışıklar içinde uyuyun, Canım öğretmenlerim.) 15. 10. 2020
