Bu maske işi ile ilk karşılaşmalarımız sinemadan dolayı olmuştur. özellikle, benim yaşımdakiler anımsarsınız; Maskeli Süvari. Siyah beyaz sinemanın altın yıllarında devam filmleri de çekilmiş ölümsüz filmlerdi… Kahraman, hem cesur, hem korkak iki rolde oynardı biri diğerine karışmasın diye maske takmak zorunda kalmıştı. Maske de maske olsa yani gözünün çevresini ancak kapatabilen bir şey! İşe bakın ki adam maskesini takıp özel kıyafetlerini de giyince babası bile tanıyamazdı. Sonra ABD de siyahi Amerikalılara karşı kanlı bir örgütü de alev alev yanan bir haç etrafında dönerken maskeleriyle birlikte yine sinema aracılığıyla tanımıştık…
Sonra körfez savaşı sırasında, Saddam’ın olmayan kitle imha silahlarıyla saldırabileceği varsayımıyla dağıtılan gaz maskelerini tanımıştık. Eşim devlet memuru olduğu için sivil savunma görevlisi yapılmış kendisine de bir gaz maskesi verilmişti! Anlayamadım. “Niye bir tane bu?” diye sorunca görevini de öğrenmiştim; kadıncağız “ceset toplama görevlisiymiş” meğer onlara da tek maske yetiyormuş haliyle. Ailecek o tek maskenin herhangi bir saldırı anında oğlumuza takılmasına bizlerin de başımızın çaresine bakma kararı almıştık…
Sonra, siyasette başka maskeler de tanıdık: Örneğin, din maskesi, milliyetçilik maskesi. Cumhuriyet maskesi ve benzerleri… Birçok çeşidi var da, çok popüler olan bu üçünü anımsayıverdim.
Şimdiii Korona maskesi var. Kuramsal olarak, hatta pratikte de Covid-19 a karşı en etkin savunma aracı maske. Ben, zaman zaman bahçemde ilaçlama yaparken kullanmak için yıllar önce aldığım için maske hazırdı ve salgın başladığından bu yana takıyorum. Sonra devlet zorunlu olarak konuya el koyunca maskenin olmazsa olmaz bir önlem olduğunu vurgulamaya başladılar. Ve doğal olarak acilen bir maske sıkıntısı yaratıldı! Cumhurbaşkanı hemen millete seslendi: Maskeleriniz ve kolonyalarınız benden, hemen dağıtımına başlıyoruz! O andan sonra gözlerimiz ve kulaklarımız yolda maske beklemeye başladık. Sonradan biz vazgeçtik; 65+ olunca maske masrafına değmez bulunduk! Ama dağıtım sürüyor diye TV lerde haberler gırla gidiyor. Necip milletim Cumhurbaşkanı’nın hediyelerini kapılarda karşılıyor gözyaşlarıyla alıyordu. Ne hikmetse oturduğum yerde ve yakın çevremizde maske dağıtan ya da alan göremedik. Sonra eczanelerden parasız dağıtılacağı, sonra asker mektubu gibi Posta aracılığıyla dağıtılacağı söylendi ama necip milletim bir türlü maskesine ulaşamadı!
Şimdi halâ Cumhurbaşkanı ve Sağlık Bakanımız bu günlerde tırmanan vaka sayısının ürkütücü boyutlara varması üzerine tekrar tekrar “aman ha aman maske takın” diye tembihliyorlar.
Pekiii, maske takıyor muyuz? Ya da soruyu şöyle sorayım: Maske takan kaç kişiyiz? Neredeyse, millete ulaştırılması bir devlet sorunu haline gelmiş olan maske kaç kişi tarafından takılmaktadır? Az bir miktar da olsalar takanlar da maskenin nerelerine takılacağını bilmiyor! Çenesine takanlar, ağzını kapatıp burnunu açıkta bırakanlar, bileğine takanlar, kafasının üstüne güneşten korunmak için takanlar, cebine koyanlar… Bunların tümünü gördüm! Başka örnekler de vardır kesinlikle…
Geçen hafta içinde, gazetelerin birinde bir anket gördüm: Ankete göre Tayyip Bey cumhurbaşkanlığı seçiminde %40 oy alıyor! Bu ne demek? Bu toplumda %40 oranında zaman zaman aşırılıklara varan övgülerle bağlılıklarını itiraf eden bir kitle var aşırılıkları burada sıralamayayım ayıp olur: insan havsalasına sığmayan övgü ve hayranlık ifadeleri. Bunlar da yalan söylüyorlarmış demek ki! Eğer 100 kişiden kırk kişi her halükarda Tayyip Beyi sevdiğini söyleyenlerden oluşuyorsa tereddütsüz bu oranın maske takanlara da yansıması gerekmez mi? Hayır yansımıyor!
Ben size söyleyeyim Adana’da maske takanlar asla ve kat’a %10 olmadı. eğer bir zorunluluk getirilmezse bu oran daha da düşecektir! Vaka sayısı da aynı oranda yükselecektir.
Benden söylemesi.
