O zamanlar güller kokardı.
Öğretmenlerimiz de, annelerinize vereceğiniz en güzel hediye, ya bahçeden kopartacağınız bir gül ya da onun için okuyacağınız bir şiirdir, derdi.
Bense, annemi mutlu etmeyi çok severdim.
Ve mayısın her ikinci pazarı, bahçeden kopardığım beyaz güllerle onun önünde diz çöker, Benim annem, güzel annem, beni al kollarına, şarkısını söylerdim.
Yıllar sonra, gül kokulu iki kız çocuğu sahibi olup da annelik tahtına oturduğumda da bu hayatta yaşanabilecek en güzel duygunun annelik olduğunu düşünür hale geldim.
Böylesine sonsuz bir sevginin varlığına daima şükrettim.
Annemsiz geçirdiğim çok anneler günü oldu,
Ama bu pazar, doğduklarında, yaşamımın onlarsız geçen kısmını sanki unuttuğum, dünyanın, benim için yeniden kurulduğunu düşündüğüm, gücümü fark ettiğim, onlarla birlikte, hayatı bir başka türlü öğrendiğim, yaşamın anlamına vardığım, bana yaşattıkları güzelliklerle mutluluktan öleceğimi sandığım kızlarımın ikisinin birden yanımda olmadan kutlayacağım ilk anneler günü olacak.
Ruhumuzun yan yana durduğundan, yüreğimizin birlikte attığından emin bir vaziyette,
Bu pazar uyandığımda, hepimiz adına soframa beyaz güller koyacağım. Kalbim huzur ve sevgi dolu, iyi ki anneyim, diye şükredeceğim.
Bu pazar, sizin için de her pazardan farklı olsun,
Anne olun ya da olmayın, tanrının, tüm kadınlara bahşettiği o en büyük sevgiyi yaşayın.
Doğursanız da doğurmasanız da bir başka canı, kendinizinkinden önce ve öte sevebilmenin, insanı nasıl yüceltebileceğini anlayacaksınızdır, bu duyguyu iliklerinize kadar hissedin.
Anneniz veya çocuklarınız uzaklardaysa, yola, onlarsız devam eden kahramanlardansanız, birlikte geçirdiğiniz en güzel zamanları anımsayın.
O zamanların içinde, bir daha asla yaşayamayacağınız anları yakalayacaksınızdır, birbirinizden razı geldiğiniz her saniyeyle cenneti yanınızda düşünün.
Hâlâ daha yanınızda, yakınınızda iseler ne kadar da şanslı olduğunuzu duyumsayın, gidin, sımsıkı sarılın.
Dünyanın en büyük mutluluğunu o kollarda bulacaksınızdır, kıymetini bilin.
Size, siz olmayı öğreten, kanından, canından kattıklarıyla büyüten, tüm yaşamlardan üstün tutan, dünyayı ayaklarınıza seren bu sevgiyi yaşatın.
Hayatın başında ya da ortasında, dik durduğunuz veya güçsüz hissettiğiniz bir anda, her nerede ve hangi durumdaysanız,
İlk güldüğünüz yüzün, ilk tuttuğunuz elin, ilk attığınız adımın, ilk sarıldığınız kucağın, ilk ağladığınız omuzun varlığıyla günü karşılayın.
Masanızda mutlaka beyaz güller olsun, annenizi ve evlatlarınızı koklayın.
