Moskova’da “Dostum Putin” bırakın kapıda karşılamayı, Ankara heyetini kapıda ayakta bekletti, çantalarını kontrol ettirdi. Rus teve kanalı,süreölçer (kronometre) ile tüm dünyaya göstererek ayıp etti. Herhalde Putin’den habersiz… Teve kanalları, Putin’in Esad’ı binanın kapısında karşıladığı anları da karşılaştırma amacıyla gösterdi. Ankara ile Şam’ın farkı…
Görüşme odasına alınan Ankara heyeti ayakta kaldı. Büyük saygısızlık. Konuk ayakta bekletilir mi?
Daha ne? Putin, Ankara heyeti üyelerinin elini sıkmak için el işaretiyle yanına çağırdı. Çocukları çağırır gibi…Bunu hak ettik mi? Ben olsam, yerimden kıpırdamaz, onun bana gelmesini beklerdim. Tokalaşmak isteyen ve ev sahibi o… Doğrusu buydu!
Kısaca bu ne diplomatik ahlaka uygun, ne de Türk-Rus dostluğuna… Tek kelimeyle saygısızlık! Görüşme salonu da özellikle seçilmiş gibi. Özünde yoruma açık çok yanı var ama başka bir zamana bırakalım. Ama Putin kapıya kadar yolcu etmiş...
Bu, uğradığımız ilk saygısızlık değil. Trump’un o aşağılayan mektubunuanımsayalım. Ankara, o mektubu iade etmedi.
İtibarı bırakın… Bu onurlu kabul ediş için Putin’e teveler önünde çok çok teşekkür edildi.
Genel kanı, akp yitirdi, Türkiye kazandı. Neden mi? Şehitler tepesi boş kalacak, anaların ağlaması bir süre duracak!
Akp neden mi yitirdi, işte size Bursa’da sağır sultanın bile duyduğu, tevelerde, sosyal medyada gördüğü gerçekler:
Bir, Türkiye artık İdlip’de askeri operasyon yapamayacak. Yalnızca birliklerimize saldırı olursa, “bin misli” ile karşılık verecek.
İki, ateşkes ilan edildi. Kimle kimin arasında? Bulanık, hiç kimse bunu açıklamıyor. Ateşkes, Türkiye ile Suriye Arap Cumhuriyeti (SAC) arasında.
Üç, imzalanan ek Protokol’ün 3.paragrafında “Suriye Arap Cumhuriyeti’nin egemenliğine, bağımsızlığına, birliğine ve toprak bütünlüğüne olan kuvvetli taahhütlerini yineler” yer alıyor. Özcesi, Ankara, Esad rejimini resmen tanıdı. Daha değişik söylemle, Ankara “Esad rejimini” değiştirmekten resmen vazgeçmek zorunda kaldı. Kalıcı barış için büyük bir başarı!
Dört, SAC ordusunu da geri çekmeyecektir. SAC ile Rusya Federasyonu’nun (RF) operasyonları, terörist cihatçıları temizleyene dek sürecek. Ankara, buna karşı hiçbir şey yapamayacak!Ankara’nın koruduğu teröristlerin yapacağı saldırıları, Türk askeri önleyecek! Doğrusu, SAC ile RF’nunoperasyonunu destekleyecek. Daha yumuşak söylemle, onların operasyonuna karşı çıkmayacak!
Oysa Ankara’nın iddialarıneydi?Eğer rejim, Şubat sonuna dek“Çekilmezlerse, omuzlarının üstündeki o başlar da kalmayacak.” Akp sözcüsüde “İdlip’i yutmalarına izin vermeyiz!” demişti. Anlaşma koşulları, Ankara’nın İdlip’i yutmalarına katkı sağlayacağını söylüyor…
Ankara, yukarıdakiiddialarını neden geri çekti? Bu kötü koşulları neden kabul edip imzaladı?
Kimileri, Ankara eli boş döndü görüşünde ama dile getirilmeyen Saray için çok önemli olan bir nokta gözden kaçtı: İdlip sorunu böyle çözülmeseydi, hava koruması olmayan birliklerimiz 33 şehidimize dek tanık olmadığımız biçimde her gün sayısız şehit verecekti. Bu, İdlip’den çıkıncaya değin sürecekti.
Özcesi, Ankara İdlip’deki savaşı yitirecekti. Savaşın ağır sonuçları,cılız da olsa muhalefetin itirazları, şehit ana babalarının yankılanan çığlıkları, haykırışları iktidarı kökten yıpratabilirdi. Özcesi, Ankara, Moskova’daki kötü koşulları, iktidarını kurtarmak için imzaladı!Olguya böyle bakınca, hiç de eli boş değil…Sanki bir şey olmamış gibi, muhalefete hakaretler savurmayı sürdürdü.
Bu durumda yanıtlanması gereken soru: Türk askerinin İdlip ne işi var? Şubat ayında 60 şehidi niçin verdik? SAC Cumhurbaşkanı, Türk askerinin, Erdoğan’ın ideolojisi için öldüğünü basına yansıdı.
Muhalefet, akp’nin dış politik konuları, iç politikaya malzeme yapmasına son veremezse,kendileri kullanılan malzeme olurlar, biline!
Eğer Ankara için Fırat’ın doğusundaki sınırlarımızın güvenliği önemliyse, abd’nin her türlü desteği verdiği terör örgütü pyd’e karşı, SAC ile birlikte hareket etmeli. Bu noktada Ankara’nın sınırlarımızı pyd’den korumak isteğinin ciddiliği ete kemiğe bürünecek!
Sevgiyle Atatürk ile kalınız!
